«Όσο και αν μένουν ανεκτέλεστα τα έργα, όσο και αν είναι πλήρης η σιγή (η σφύζουσα εν τούτοις) και το μηδέν αν διαγράφεται στρογγύλον, ως άφωνον στόμα ανοικτόν, πάντα, μα πάντα, η σιγή και τα ανεκτέλεστα όλα, θα περιέχουν εν μέγα μυστήριον γιομάτο, ένα μυστήριον υπερπλήρες, χωρίς κενά και δίχως απουσίαν, εν μέγα μυστήριον (ως το μυστήριον της ζωής εν τάφω) - το φανερόν, το τηλαυγές, το πλήρες μυστήριον της υπάρξεως της ζωής, Άλφα – Ωμέγα».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ. (1997). «Η σιωπή», στο: Οκτάνα. Αθήνα: Ίκαρος, σ. 7.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου