Οι λίβελοι κατά του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστασίου (Γιαννουλάτου)

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ 

Οι επιθέσεις που τις τελευταίες ημέρες δέχεται ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος (Γιαννουλάτος) από κάποια γραφεία επί αιρέσεων και παραθρησκειών, ουδεμία αξία μπορούν να έχουν. Διαβάζοντας κανείς τους λιβέλους που γράφονται εναντίον του Μακαριωτάτου Αναστασίου και έχοντας γεγυμνασμένα εκκλησιαστικά και θεολογικά κριτήρια καταλήγει στο εξής απλό συμπέρασμα: «η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία. Για μένα είναι θανάσιμο αμάρτημα. Ο αχάριστος με τίποτε δεν ευχαριστιέται. Για όλα γκρινιάζει, όλα του φταίνε», (όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης). 

Το να αρέσκεται κανείς και συχνά πυκνά να γράφει λιβέλους κατά πάντων, αναζητώντας παντού εχθρούς της Ορθοδοξίας, φρονώ ότι μοιραία κάπου αυτό τον οδηγεί στην απομόνωση από το Σώμα της Εκκλησίας. Βέβαια, αυτό δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Ολίγον προς το άμεσο παρελθόν να ανατρέξει κανείς, δεν είναι οι λίγες φορές που στον εκκλησιαστικό και θεολογικό χώρο θα συναντήσει αντίστοιχες τάσεις. Και μόνο το Αλφαβητάρι της Πίστης του Χρήστου Γιανναρά να διαβάσει, θα καταλάβει τι συμβαίνει με ετούτες τις ομάδες αμυντόρων της Ορθοδοξίας. 

Πάντως η Ιερά Αρχιεπισκοπή Τιράνων ορθώς έπραξε και απάντησε, υπερασπιζόμενη τον ποιμενάρχη της (εδώ). Γιατί ολόκληρη η ζωή και το έργο του Αρχιεπισκόπου της κ. Αναστασίου, με τον καλύτερο τρόπο αποτελεί εφαρμογή του Παύλειου λόγου: «είμαι ελεύθερος, χωρίς εξάρτηση από κανέναν· κι όμως έκανα τον εαυτό μου σκλάβο όλων για να κερδίσω όσο το δυνατό πιο πολλούς. Ανάμεσα στους Ιουδαίους συμπεριφέρθηκα σαν Ιουδαίος για να τους κερδίσω στο Χριστό· κι ενώ εγώ ο ίδιος δεν είμαι πια κάτω από την αυθεντία του νόμου, ανάμεσα σ’ αυτούς που είναι συμπεριφέρθηκα σαν να ήμουν και εγώ, για να τους κερδίσω για το Χριστό. Παρόμοια, όταν βρισκόμουν μ’ αυτούς που αγνοούν το νόμο του Μωυσή, για να τους κερδίσω ζούσα κι εγώ σαν ξένος προς το νόμο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπακούω στο νόμο του Θεού, αφού είμαι δεμένος με το νόμο του Χριστού. Με όσους έχουν πίστη αδύνατη, έγινα το ίδιο, για να κερδίσω τους αδύνατους στην πίστη. Για τους πάντες έγινα τα πάντα, έτσι ώστε με κάθε τρόπο να σώσω μερικούς. Κι όλα αυτά τα κάνω για το Ευαγγέλιο ώστε να μπορέσω και εγώ να συμμετάσχω στα αγαθά του», (Α΄ Κορ. 9, 19-23).