Ο καλύτερος ποιητής της Αλεξάνδρειας

«Έτσι τουλάχιστο πιστεύαμε ώσμε τώρα. 

Ώσπου μια μέρα πέθανε ο Καβάφης

και τότε ανακαλύψαμε πως ήταν 

και του Καΐρου ο καλύτερος ποιητής

και των Θηβών, της Καχιρά, της Μέμφιδος,

της Άνω Αιγύπτου και της Δενδερά

μα και του Νείλου – ο καλύτερος κροκόδειλος.

Πήραμε σβάρνα τα χωριά να διαλαλούμε

την ανακάλυψή μας, φτάσαμε ως Αμέρικα

πότε με καραβέλα, πότε με ωτοστόπ.

Απ’ το πολύ να λέμε, να και η Αττική

στα γκρίζα της ντυμένη μέσα σε μια φούσκα.

Τη λυπηθήκαμε κι αυτή· να της το πούμε

καλύτερα από τώρα, πριν το μάθει

ξάφνω και πάθει κατιτίς κακό.

-Γνωρίζεις τον Καβάφη;

(Τον γνωρίζει)

-Ξέρεις τι κάνει αυτός;

- Έχει πεθάνει.

-Σωστά, μα ξέρεις πόσο εκεί τόνε λατρεύουν;

Νεκροί όλη τη μέρα στο πουγκί του

ξεχειμωνιάζουν, κι ο Θεός ακόμα

Περί πολλού τον έχει, δεν τον πιλατεύει.

- Α, μπράβο, μπράβο! Κι έλεγα κι εγώ...

- Σώπα μωρή κουφάλα τ΄ς Αττικής

κι έλα να πιάσεις απ' την άκρη το κορμί του,

το θείο του κορμί του, το θεσπέσιο σώμα

της ποίησής του, το άπαντο της ομορφιάς του.

Θα τρελαθείς, θα παλαβώσεις σα θα δεις

αυτό που βλέπω εγώ. Το βλέπεις; Κοίτα!».

Άμστερνταμ, Νοέμβρης 1985

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ. (1995). «Ο καλύτερος ποιητής της Αλεξάνδρειας», στο: Μεθιστορία. Αθήνα: Άγρα, σσ. 13-14.