«Οι προβλέψεις του Κολοκοτρώνη επαληθεύτηκαν αμέσως. Την άλλη κιόλας μέρα, γιορτή της Αγίας Παρασκευής, 26 Ιουλίου / 7 Αυγούστου, όταν προς το δειλινό φάνηκαν οι Τούρκοι να μπαίνουν στη ρεματιά των Δερβενακίων, ο Κολοκοτρώνης από τη σκεπή ενός σπιτιού εγκαρδίωσε τους άνδρες του: “Έλληνες σήμερα γεννηθήκαμε και σήμερα θα πεθάνουμε για τη σωτηρία της πατρίδας μας και για τη δική μας· να τι πρέπει να κάμετε… (αναλύει το σχέδιό του)”. Απόψε νίκη σαν τη σημερινή δεν κάναμε μα ούτε και θα κάνουμε. Είμαι τόσο βέβαιος γι’ αυτό, ώστε μου έρχεται να σας πω να μη πάρετε ούτε τ’ άρματά σας, για να πάρουμε των Τούρκων… Ο Θεός είναι μαζί μας, μη σας μέλλει για τίποτε. Πηγαίνετε να ετοιμαστείτε, καθώς σας είπα, και θα ‘ρθείτε εδώ να ξεκινήσουμε μαζί"».
ΧΑΡΤΗΣ: Εκστρατεία και καταστροφή του Δράμαλη.
[…] «Γρήγορα η καταστροφή του Δράμαλη έγινε τραγούδι και θρύλος. Ένα από τα πολλά τραγούδια που ξεπετάχτηκαν τότε από την ψυχή του λαού, ίσως το πιο εκφραστικό, είναι το παρακάτω:
«Της Ρούμελης οι μπέηδες και του Μοριά οι λεβέντες
στο Ντερβενάκι κείτονται, κορμιά δίχως κεφάλια.
Στρώμ’ έχουν τη μαύρη γη, προσκέφαλο μια πέτρα,
και τ’ από πάνω σκεπάσμα του φεγγαριού τη λάμψη.
Κι’ ένα πουλάκι επέρασε και το ξαναρωτούνε·
“Πουλί, πως πάει ο πόλεμος, το κλέφτικο ντουφέκι”;
“Μπροστά πάει ο Νικηταράς, πίσω ο Κολοκοτρώνης
και παραπίσω οι Έλληνες με τα σπαθιά στo χέρι”».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ. Ε. ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ. (1982). Ιστορία του Νέου Ελληνισμού. Η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1822 – 1829). Στρατιωτικές επιχειρήσεις, διπλωματικές και πολιτικοκοινωνικές ζυμώσεις, ο πρώτος διχασμός, φυσικό περιβάλλον, παραδοσιακοί οικισμοί και λαός. Θεσσαλονίκη, σσ. 239, 240, 242-243.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου