«Σήμερα είμαι της άποψης πως το κακό δεν είναι ποτέ ριζικό, αλλά μονάχα ακραίο, και ότι δεν έχει ούτε βαθύτητα ούτε κάποια δαιμονική διάσταση. Το κακό δύναται να κατακυριεύει τα πάντα και να σαρώνει τον κόσμο ολόκληρο, ακριβώς γιατί διασπείρεται σαν μύκητας. [...] Εδώ έγκειται η ρηχότητά του». - ΧΑΝΝΑ ΑΡΕΝΤ
«Μια Εβραία εναντίον των Εβραίων»: Απλουστεύοντάς τη σε υπερβολικό βαθμό, και αυτό ακριβώς έπραξε μεγάλο τμήμα της διεθνούς εβραϊκής κοινότητας, κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψίσει κανείς την οξύτατη πολεμική που ξέσπασε στις αρχές της δεκαετίας του '60 με αφορμή την έκδοση του Eichmann in Jerusalem: A report on the Banality of Evil της Χάννα Άρεντ. Ο παλαιός της φίλος Γκέρσομ Σόλεμ, στενός φίλος και συνεργάτης του Βάλτερ Μπένγιαμιν, σιωνιστής και μέγας ειδικός στην Καββάλα και την εβραϊκή παράδοση, αντέδρασε αμέσως με μία επιστολή οξείας κριτικής προς τη Χάννοα Άρεντ, και βεβαίως αυτή του απάντησε. Ο επιστολικός τους διάλογος είναι το αντικείμενο του παρόντος βιβλίου, με το οποίο εγκαινιάζεται η σειρά «Δύο επιστολές» των Εκδόσεων Άγρα.
Στη νέα αυτή σειρά θα δημοσιεύονται δύο επιστολές προσωπικοτήτων, που εκφράζουν ένα ιστορικό διακύβευμα είτε στο χώρο της πολιτικής είτε της φιλοσοφίας, των τεχνών, της Ιστορίας· [από το οπισθόφυλλο του βιβλίου].
GERSHOM SCHOLEM – HANNAH ARENDT. (2017). Δύο επιστολές για τη ρηχότητα του κακού. Εισαγωγή – μετάφραση – σημειώσεις Παναγιώτης Τσιαμουράς. Αθήνα: Άγρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου