«Ευλογημένοι όσοι εργάζονται για:
- την ειρήνη στον τόπο τους και όπου γης απειλείται,
- τον έμπρακτο σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον,
- τον περιορισμό έως και την εξαφάνιση της φτώχειας,
- την καταπολέμηση της βίας και την εξουδετέρωση της τρομοκρατίας,
- την επικράτηση των πνευματικών αξιών, που κορυφώνονται στην αγάπη.
Μακάριοι όσοι αγωνίζονται για την αρμονική συνύπαρξη στο άμεσο περιβάλλον τους, στη χώρα τους, σε ολόκληρο τον κόσμο». +Αναστάσιος, Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας.
«Θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι, ὅταν ἐννοήσω τὸν θάνατον, καὶ ἴδω ἐν τοῖς τάφοις κειμένην τὴν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ, πλασθεῖσαν ἡμῖν ὡραιότητα, ἄμορφον, ἄδοξον, μὴ ἔχουσαν εἶδος. Ὢ τοῦ θαύματος! Τί τὸ περὶ ἡμᾶς, τοῦτο γέγονε μυστήριον; Πῶς παρεδόθημεν τῇ φθορᾷ; πῶς συνεζεύχθημεν τῷ θανάτῳ; Ὄντως Θεοῦ προστάξει, ὡς γέγραπται, τοῦ παρέχοντος τοῖς μεταστᾶσι τὴν ἀνάπαυσιν». Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
«ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΑΖΙ του πεθαίνοντας ο άνθρωπος είναι το μικρό εκείνο μέρος της περιουσίας του που ίσα ίσα δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλο. Κάτι λίγες αισθήσεις ή στιγμές· δυό τρεις νότες κυμάτων, την ώρα που το μαλλί το παίρνει ο αέρας με τα γλυκά ψιθυρίσματα μες στο σκοτάδι, ολίγες μέντες από δυό κοντά κοντά βαλμένες ανάσες, ένα τραγούδι βαρύθυμο, σαν βράχος μαύρος, και το δάκρυ, το δάκρυ της μιας φοράς, το για πάντοτε. Όλα όσα, μ’ άλλα λόγια, κάνουν την αληθινή του φωτογραφία, την καταδικασμένη να χαθεί και να μην επαναληφθεί ποτέ». ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου