Ήταν η πρώτη μέρα μετά το προπατορικό αμάρτημα. Εγώ κι η Μαρία μόλις είχαμε βγει απ’ το παλιό ξενοδοχείο, όπου ίσως η γυναίκα να είχε συλλάβει. Προχωρήσαμε σιωπηλοί. «Μαρία, πως θα σωθούμε;» ρώτησα. Βασίλευε ο ήλιος. Στην είσοδο της πόλης καθόταν ένα ρακένδυτος άνθρωπος με δύο βρώμικα ζάρια στο χέρι. «Παίζουμε; Μου λέει.
Στο βάθος ο Θεός φαινόταν πολύ μονάχος.
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ. (1990). «Η πρώτη μέρα του κόσμου», στο: Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου. Αθήνα: Κέδρος, σ. 91.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου