Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Homo homini lupus est: Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ 

Ένας πολιτισμός αδυναμίας και γύμνιας πνευματικής είναι πολιτισμός που συχνά φέρνει στο προσκήνιο τη βαρβαρότητα. Τέτοιος είναι ο σημερινός πολιτισμός μας. Πολιτισμός ζούγκλας και η ζωή, ζωή άγριων θηρίων. Βιώνουμε χρόνια τώρα το αδιέξοδο ως παρατεταμένη πνευματική αφασία. Στα γνωστά Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, τα εκατοντάδες σχόλια αναγνωστών για ένα κείμενο που αφορά στο ξωκλήσι της Παναγιάς της Γαλατούσας στο Κάτω Κάστρο Μυτιλήνης, γράφονται οι πιο απίθανες απόψεις, γεγονός που, αυτομάτως, μετατρέπει τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σε Μέσα Κοινωνικής Αφασίας. Η υποκρισία και η αγραμματοσύνη, στην κυριολεξία,  δεν έχουν προηγούμενο· εγκαθιδρύουν την «απόλυτη μοναρχία της νοημοσύνης στη ζωή του πνεύματος», καταπώς γράφει ο Άλαν Φινκελκρότ, ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους Γάλλους φιλοσόφους και διανοητές. 
Μέσα σ’ ένα κόσμο γενικευμένης κρίσης αξιών, η οποία αδυνατώ να γνωρίζω πόσο ακόμα θα κρατήσει – υποψιάζομαι πως θα είναι παρατεταμένη – οι λογής - λογής σχολιαστές, έναντι έγκυρων θέσεων και απόψεων, που δεν χωρά αμφιβολία ότι διακονούν την έρευνα και την επιστημονική αλήθεια, όλο και περισσότερο ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, υπηρετώντας μια γενικευμένη νοητική λειτουργία, που στη γλώσσα της θεολογίας, για να ομιλήσω θεολογικά, πέρα για πέρα είναι απάνθρωπη κι όχι φιλάνθρωπη, και σαν «φαιά πανούκλα» μέρα με τη μέρα εξαπλώνεται, παίρνοντας επιδημικές διαστάσεις. Όπως το λέγει κι ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: ο διάβολος που απάτησε τον άνθρωπο και με αυτόν τον τρόπο οδηγεί τη φύση του σε μερισμό, δηλαδή σε διαχωρισμό από το Θεό, που σ η μ α ί ν ε ι -ο απατήσας διάβολος «και την φύσιν κατά τον τρόπον τούτον μερίσας, κατένεμεν εις πολλάς δόξας και φαντασίας»
Το τι μπορεί να διαβάσουν ανθρώπων μάτια σε σχόλια αναγνωστών των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, για ζητήματα που σχετίζονται με τον εκκλησιαστικό και θεολογικό χώρο, δεν μπορεί να περιγραφεί με σαφήνεια. Είναι μυριάδες τα εκκλησιαστικά και θεολογικά αλαμπουρνέζικα σχόλια ή, κατά Φώτη Κόντογλου «λαμπαφούρες»! Και η διαπίστωση άκρως θλιβερή: από αυτούς τους σχολιαστές λείπει η αγία αγάπη, υψίστη αρετή της χριστιανικής διδασκαλίας. Στους όψιμους υποστηρικτές ιερών προσώπων της πίστης μας θα σύστηνα το εξής: πριν πιάσουν το πληκτρολόγιο τού ηλεκτρονικού υπολογιστή τους και αρχίσουν να γράφουν τα εκκλησιαστικά και θεολογικά αλαμπουρνέζικά τους, να μπουν στον κόπο και να διαβάσουν κανένα κείμενο, που με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αποτυπώνει τη σχέση του ανθρώπου είτε με το Θεό, είτε με την Παναγιά, είτε με τους Αγίους. Στην προκειμένη περίπτωση λυτρωτικά για δαύτους θα μπορούσε να λειτουργήσει το παρακάτω κείμενο του Ντοστογιέφσκι από τους Αδελφούς Καραμάζοβ: «Η ομορφιά είναι κάτι τρομερό και φοβερό! Είναι τρομερή γιατί είναι ακαθόριστη και δεν μπορείς να την καθορίσεις γιατί ο Θεός μονάχα αινίγματα μας έθεσε. Εδώ σμίγουν τα πιο απόμακρα ακρογιάλια, εδώ ζουν όλες μαζί οι αντιφάσεις. Εγώ, αδελφέ μου, είμαι πολύ αμόρφωτος μα τούτο το σκέφτηκα πολύ. Τα μυστήρια είναι πάρα πολλά. Πάρα πολλά αινίγματα βασανίζουν τον άνθρωπο σε τούτη τη γη. Βρες τη λύση όπως μπορείς και κοίτα να ξελασπώσεις όπως – όπως. Η ομορφιά! Δεν μπορώ να το υποφέρω πως μερικοί, πολλές φορές μάλιστα μεγαλόκαρδοι και μυαλωμένοι, πούχουν στην αρχή για ιδανικό τους τη Μαντόνα και καταλήγουν νάχουν για ιδανικό τους τα Σόδομα. Πιο φοβεροί ακόμα είναι κείνοι που, έχοντας πια για ιδανικό τους τα Σόδομα, δεν απαρνιούνται και το ιδανικό της Μαντόνας κι η καρδιά τους φλογίζεται για χάρη της και, στ’ αλήθεια, στ’ αλήθεια, φλογίζεται όπως και στα εφηβικά, αγνά τους χρόνια. Ναι, πραγματικά, ο άνθρωπος χωράει πολλές αντιφάσεις μέσα του· αν ήταν στο χέρι μου θα τον περιόριζα κάπως. Ένας διάολος ξέρει τι συμβαίνει. Αυτό είναι! Αυτό που ο νους το θεωρεί ντροπή, στην καρδιά φαντάζει σαν καθαρή ομορφιά. Στα Σόδομα να βρίσκεται άραγε η ομορφιά; Νάσαι βέβαιος πως για τη μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων, στα Σόδομα ακριβώς είναι θρονιασμένη. Τόξερες αυτό το μυστικό ή όχι; Το τρομερό είναι που η ομορφιά είναι όχι μονάχα φοβερή μα και μυστηριώδης. Είναι ο διάολος που παλεύει με το Θεό και το πεδίο της μάχης είναι οι καρδιές των ανθρώπων»

Ο αναγνώστης ας συμβουλευτεί και τους παρακάτω ηλεκτρονικούς συνδέσμους:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου