Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ
«Στην Κρήτη», έλεγε σήμερα γνωστός μου ταξιτζής, «γίνεται απόβαση του Ισλάμ». Προσπάθησα να συγκρατήσω της οργή του, αλλά, εις μάτην. Αργότερα, σε ολιγόλεπτο διάλειμμα στο σχολείο, διάβαζα πως η Υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής κα Σέβη Αμανατίδου – Βολουδάκη –τι Υπουργείο κι αυτό!- με στόμφο τόνιζε ότι υπάρχει σχεδιασμός αποσυμφόρησης από τον προσωρινό χώρο διαμονής στο εκθεσιακό κέντρο της Αγυιάς Χανιών, όπου δεκάδες μετανάστες, άνδρες οι περισσότεροι, στασίαζαν… και μεταφοράς τους σε άλλα «κέντρα υποδοχής» της ελλαδικής ενδοχώρας. Η κα Υφυπουργός υποστηρίζει πως το μετανστευτικό ζήτημα απαιτεί συνεχή προσαρμογή. Για πια, άραγε, προσαρμογή συζητάμε; Το πρόβλημα των αλλεπάλληλων μεταναστευτικών ροών στην Κρήτη, θα έχει διάρκεια και θα συνεχιστεί αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα. Τα καταγράφει ο Σταύρος Λυγερός στο παρακάτω βίντεο.
Όμως, εκείνο που οι κυβερνώντες αδυνατούν να κατανοήσουν είναι η συμπεριφορά αυτών των μεταναστών, νέων στην ηλικία: πρόκειται για συμπεριφορά αποκλίνουσα και έκτροπη, κι έχει επιπτώσεις στην ελλαδική κοινωνική πραγματικότητα. Εδώ δεν πρόκειται για το «πολιτισμικό σοκ» πάνω στο οποίο δοκιμάζονται οι πρόσφυγες. Εδώ πρόκειται για συνθήκες και μηχανισμούς παγίδευσης της Ευρώπης και του πολιτισμού της σ’ έναν άλλον πολιτισμό και κόσμο, που περιθωριοποιημένος για δεκαετίες από τους αποικιοκράτες της, διεκδικεί όσα αυτή του στέρησε. Με το ερώτημα να είναι καίριο. Το έχει διατυπώσει περίπου τριάντα χρόνια πριν ο κορυφαίος Γάλλος ιστορικός Fernand Braudel, στη Γραμματική των Πολιτισμών: «το Ισλάμ θα βγάλει από πάνω του, σαν παλιωμένο ρούχο, τον παλιό παραδοσιακό του πολιτισμό, όσο θα πλησιάζει προς την εκβιομηχάνιση και προς τη σύγχρονη τεχνολογία;»
ΠΗΓΗ: SLpress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου