Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Οι εξαγγελίες των πολιτικάντηδων για αυξήσεις στους μισθούς των ένστολων επαγγελμάτων και η πρωτοφανής στα εκπαιδευτικά χρονικά απαξίωση του μισθολογίου δασκάλων και καθηγητών, μου θύμισε το τραγούδι των Clash, «Inoculated City» (Εμβολιασμένη Πόλη). Μισθοί σαν τα εμβόλια, «προς τον νεαρό στρατιώτη για το στρατιωτικό του μισθό / [που] υπακούει στα όπλα του λοχία ό,τι κι αν πει, / ο λοχίας το ίδιο για το μισθό του λοχία / [που] υπακούει στον λοχαγό ως τη μέρα που θα πεθαίνει / ο λοχαγός κι αυτός για τον μισθό του λοχαγού – [που] υπακούει στη διαταγή του στρατηγού στο θέατρο της μάχης / οι στρατιωτικοί υποκλίνονται στην κυβέρνηση – [που] υπακούνε / στο καθήκον που δεν πρέπει να αμελήσουν».
Οι πολιτικοποιημένοι στίχοι των θρυλικών Clash βάζουν δύσκολα ερωτήματα και κάνουν σημαντικές διαπιστώσεις για τους παπαγάλους των ΜΜΕ: «Τι θα πουν οι γείτονες; Και οι προφήτες των μπαρ; / Τι λένε μέσα στο δημόσιο παζάρι; / Τον βαρεθήκαμε αυτόν τον σκοπό / δεν πρέπει να παραιτηθούμε. / Κάθε γλυκό χτύπημα της καμπάνας του πύργου χάνεται και φεύγει. / Άλλο ένα αγόρι από κάπου αλλού. / Το δελτίο ειδήσεων θάρθει πάντα να πει τα / ίδια γνωστά λόγια πάνω στην κορυφαία στιγμή / στη μπλοκαρισμένη πόλη η δράση αυξάνει / κι εκείνα τα φοβερά λόγια δεν σταματούν νάρχονται. / Μέσα από το χαλκείο της κυβερνητικής μουσικής / άκου των όπλων αυτών το ρυθμικό χτύπο πάνω στα τύμπανα. / Κάνεις δε μιλάει για τον πόλεμο που γίνεται δίπλα. / Κανείς δεν ξέρει γιατί πολεμάει. / Έχουμε βαρεθεί αυτόν τον σκοπό. / Δεν πρέπει να παραιτηθούμε»· (η μετάφραση των στίχων είναι του Κώστα Αυγέρη, από το βιβλίο The Clash. Θεσσαλονίκη: Κατσάνος 1983, σ. 93).
ΠΗΓΗ: The Clash
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου