Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

Κλιματική αλλαγή και μετανάστευση λαών

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Σκωπτικός μεν απαραίτητος δε ο χαρακτηρισμός: «μπουρδολογίας το ανάγνωσμα», για αρθρίδιο που θέλει την κλιματική αλλαγή να είναι ένα «νέο εφεύρημα» και να αποτελεί μια από τις πολλές αιτίες της ασταμάτητης προς την Δύση μετανάστευσης λαών, κυρίως από τις νοτιοανατολικές και αφρικανικές χώρες. Φευ! Φευ, όχι γιατί πράγματι η κλιματική αλλαγή είναι αιτία μετανάστευσης ανθρώπων λόγω περιβαλλοντικών προβλημάτων, φευ γιατί ο λέγων και γράφων τις λέξεις «νέο εφεύρημα», προφανώς δεν ξέρει τι λέει, ή κατά τον Απόστολο των Εθνών Παύλο δεν «γινώσκει όσα αναγινώσκει»
Ύβρις προς το περιβάλλον ετούτη η άποψη; Σαφέστατα ναι. Και μάλιστα ύβρις όπως επιγραμματικά την περιέγραψε ο πολύς Ευριπίδης στον Ιππόλυτο: «ύβρις τοδ’ εστί, κρείσσων δαιμόνων είναι θέλειν», δηλαδή «ύβρις είναι αυτό, να θέλεις να είσαι πιο δυνατός από τους θεούς». Και, βέβαια, ακόμη πιο βαριά ύβρις προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο, αν κανείς αναλογισθεί τη θεϊκή εντολή του «εργάζεσθαι» και «φυλάσσειν» την κτίση, στην προοπτική ότι, σωστή χρήση της κτίσης χωρίς ταυτόχρονη προστασία της δεν είναι δυνατή. 
Το κακό με τέτοια γραφόμενα - τα οποία παρεμπιπτόντως δημοσιεύονται και αναδημοσιεύονται σε διάφορα blogs και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και που μάλιστα συνοδεύονται από διθυραμβικούς επαίνους - είναι πως με αφορμή το τεράστιο μεταναστευτικό - προσφυγικό φαινόμενο, και πρόβλημα πια, σπέρνουν πανική παραφροσύνη. Σ’ ότι όμως αφορά στη μια από πολλές αιτίες της μετανάστευσης λαών, την κλιματική αλλαγή, εκείνο που εδώ με έμφαση οφείλουμε να σημειώσουμε είναι το εξής: είναι γνωστό ότι η πείνα που μαστίζει πολλές αφρικανικές χώρες, ως άμεση αιτία έχει την ξηρασία και τη ραγδαία ερήμωση γόνιμων εκτάσεων. Αυτό, κατά κύριο λόγο, οφείλεται στο γεγονός της αποδυνάμωσης της γης και την ταυτόχρονη ερήμωσή της που προκαλεί η μονοκαλλιέργεια ειδών που κατευθείαν απορροφά η καταναλωτική αγορά της Δύσης. Ο καλός πανεπιστημιακός δάσκαλός μου Ανέστης Κεσελόπουλος, σ’ ένα βιβλίο του για τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον, με αναφορές στο έργο του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, γράφει ότι «έτσι διαπιστώνεται το κυνικό φαινόμενο της αποστολής αποθεμάτων γαλακτόσκονης σε ετοιμοθάνατα παιδιά της Αφρικής, τη στιγμή που η γη τους, αντί να παράγει παραδοσιακές τροφές για τοπική χρήση, στειρώνεται με την μονοκαλλιέργεια ζωοτροφών προορισμένων να θρέψουν αγελάδες της Ευρώπης»
Η κλιματική, λοιπόν, αλλαγή δεν είναι ένα «νέο εφεύρημα», που αναγκάζει ανθρώπους να ξεριζώνονται από την πατρογονική τους γη· απεναντίας είναι σημαντικότατο πρόβλημα που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίζει ο άνθρωπος του 21ου αιώνα. Κι ένα από τα αποτελέσματά της θα είναι η μετανάστευση λαών, η οποία θα δημιουργεί περιβαλλοντικούς μετανάστες, που ραγδαία θα μετακινούνται από το Νότο προς το Βορρά. Πως αυτή τη μετανάστευση θα τη διαχειριστεί η Ευρώπη, καθώς φαίνεται, παραμένει ένα άλυτο πρόβλημα. Εκείνο, όμως, που δια γυμνού οφθαλμού φαίνεται, είναι πως όλοι μας σχεδόν ζούμε με τον πανικό του φοβισμένου ζώου, που στα τυφλά τρέχει να σωθεί, έξω και πέρα από τους συνανθρώπους μας, χτυπώντας και ποδοπατώντας όποιον βρούμε μπροστά μας, με μόνο στόχο να σώσουμε το δικό μας κορμί. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου