Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Από φωτογραφίες, καλά δουλεμένες σε ειδικά προγράμματα επεξεργασίας ηλεκτρονικών υπολογιστών, υποψήφιων περιφερειαρχών, δημάρχων και συμβούλων (περιφερειακών και δημοτικών) στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, συνοδευόμενες από το επάγγελμά τους, αλλά και με ένα πολύ σύντομο «όραμα» για το πως μετά τις εκλογές ονειρεύονται να είναι ο τόπος τους που, κακά τα ψέματα, αρκετά από αυτά τα «οράματα» θυμίζουν τσιτάτα –αφήνω στην άκρη τους τίτλους των συνδυασμών, στην πλειονότητά τους είναι αεριτζίδικοι- δεν πρέπει να ‘χουμε παράπονο. Με το έμπα του Σεπτεμβρίου, όταν οι διακοπές του καλοκαιριού θα είναι πια παρελθόν, θα δούμε και τα γνωστά δίπτυχα, τρίπτυχα, ακόμα και πολύπτυχα προγραμμάτων των συνδυασμών και των υποψηφίων, με τα βιογραφικά τους να πλασσάρονται σ' αυτά, σαν να βρισκόμαστε σε πασαρέλα επίδειξης μόδας. Στην εποχή μάλιστα της τεχνολογίας, του ψηφιακού κόσμου και ψηφιακής επανάστασης όπου ζούμε, με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης –«αφασίας» τα λέω κάποιες φορές, μιας και η τεράστια βιομηχανία ενημέρωσης περνά μέσα από αυτά, ενημέρωσης όμως αποχαυνωτικής του ανθρώπινου προσώπου, πολλές φορές άκρως προβληματικής αφού, κατά τον Ζαν Μποντριγιάρ, ο ηλεκτρονικός υπολογιστής (και το κινητό τηλέφωνο) είναι «άγαμες μηχανές»- θα δούμε τους υποψήφιους και τις υποψήφιες, στην κυριολεξία να βομβαρδίζουν τους πολίτες με τα «οράματα» και τα «όνειρα» που έχουν για τον τόπο όπου ζουν και θέλουν να διαφεντέψουν για μια ακόμη τετραετία. Τις τελευταίες μάλιστα μέρες διαβάζω και το εξής αποκαλυπτικό: ιεράρχες τοπικών εκκλησιών απαγορεύουν σε ψάλτες και νεωκόρους να κατέβουν στις εκλογές. Εδώ στη Λέσβο διαβάζω, επίσης, και αιχμηρές κριτικές προς βουλευτές κάθε κομματικού χρώματος, να μην «τηλεφωνούν μεσάνυχτα» σε υποψηφίους και υποψήφιες, για να μην κατέβουν με τον τάδε συνδυασμό αλλά με τον συνδυασμό που επιβάλλει το κόμμα. Κωμικοτραγικό και αποκαρδιωτικό είναι και το γεγονός του σκληρού ροκ πολέμου πολλών περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων εναντίον των συνδυασμών που, κατά την προηγούμενη τετραετία, εκλέχθηκαν και διαφέντευσαν τον τόπο μας, με τις εκατέρωθεν καταγγελίες να βρίσκονται στο μιντιακό προσκήνιο. Διαβάζοντας όσα γράφονται και ακούγοντας όσα λέγονται, ταπεινά φρονώ ότι, ο κομματισμός συνεχίζει να διαβρώνει και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Φυσικά οι καθ’ όλα αξιότιμοι αυτοί κύριοι ξεχνούν πως εκλέχθηκαν και διακρίθηκαν (θετικά ή αρνητικά, αυτό ο λαός το κρίνει) με τους συνδυασμούς που τώρα επικρίνουν, αναμασώντας τα κομματικά τους προγράμματα και ρίχνοντας στο καλάθι των αχρήστων όσα προεκλογικά είχαν υποσχεθεί ή, στη χειρότερη περίπτωση τα υποσχόμενα «μεγάλα έργα», όπως συνήθως τα ονομάζουν, να βαλτώνουν σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, που ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν αν ποτέ θα ολοκληρωθούν. Όταν σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη, κατά τη δεκαετία του ’80, σλόγκαν είχε γίνει το μετρό της, η γνωστή «τρύπα του Κούβελα» -ο κ. Σωτήριος Κούβελας ήταν δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Από τότε έχουν περάσει τέσσερεις δεκαετίες και το μετρό δεν έχει ολοκληρωθεί.
Μ’ όλα αυτά που γράφω, προς Θεού, δεν θέλω να υποτιμήσω πρόσωπα και γεγονότα. Αρκετοί και αρκετές, άλλωστε, υποψήφιοι και υποψήφιες εδώ στον ακριτικό μας νησί, την Λέσβο, είναι γνωστοί μου. Ως πολίτης όμως, αλλά και ως ψηφοφόρος, επιθυμώ να έχω άποψη για όσα βλέπω και όσα διαβάζω. Τα μηνύματα, άλλωστε, από την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας είναι ξεκάθαρα, με ευθύνη όλων όσων έχουν κυβερνήσει αυτόν τον τόπο: μικροπολιτικές τακτικές, έλλειψη συναίνεσης σε καίρια θέματα (εθνικά, εκπαιδευτικά, τοπικά).
Η παρούσα, λοιπόν, προεκλογική περίοδος, ακόμα μία αυτόν το χρόνο του 2023, εδώ στη Λέσβο έχει χαρακτηριστικά κλαυσίγελου. Όπως και οι παλαιότερες περίοδοι εκλογών. Γιατί έχει χαρακτηριστικά κλαυσίγελου; Νομίζω ότι είναι απλή η εξήγηση: ο τόπος μας, τοπικός και πανελλαδικός, περνά παρατεταμένη κρίση, σ’ όλα τα επίπεδα, κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά, οικονομικά, πνευματικά. Το πολιτικό, κυρίως, κατεστημένο με το οποίο συνδέεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση –μην ξεχνάμε το ρητό πως αυτή είναι το «μακρύ χέρι του ελληνικού κρατιδίου»- είναι ένας τερατόμορφος εφιάλτης, με πολλά «κουνούπια», τα οποία «θάρεψαν πως είναι μέλισσες και πως παράγουν μέλι», κατά τον σοφό λόγο του Μάνου Χατζηδάκι (με ιώτα παρακαλώ). Σ’ αυτό το πολιτικό τέλμα, δυστυχώς, κανείς δεν αντιδρά.
Οι νέοι «αυτοδιοικητικοί άρχοντες», αυτοί που μετά τις εκλογές θα εκλεγούν κι αυτοί που θα είναι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι κάποιου αντιπολιτευτικού συνδυασμού, οφείλουν να ανασκουμπωθούν και να αναρωτηθούν: υπό ποιες συνθήκες έχουμε φτάσει στον πάτο του βαρελιού; Να απαντήσουν ξεκάθαρα γιατί μέσα από μακρόχρονες πολιτικάντικες πρακτικές και νοοτροπίες ετούτος ο λαός οδηγήθηκε στην αναισθησία και στην ισοπέδωση βασικών αξιών του ανθρώπινου βίου;
Είναι ολοφάνερο ότι η πόλη που ζούμε –η Μυτιλήνη- είναι μια βρώμικη πόλη, με προχειρότητα των κατασκευών σε δημόσιους χώρους (πάρκα, πλατείες, δρόμους, σχολεία), με την αθλιότητα κοινωνικών συμπεριφορών να κυριαρχεί παντού. Με ποια μέσα και με ποιόν τρόπο, οι μελλοντικοί «αυτοδιοικητικοί άρχοντες», θα αγωνιστούν για μια βιώσιμη πόλη και ένα βιώσιμο χωριό, σε απλά θέματα της καθημερινότητας του πολίτη: καθαριότητα, συνθήκες ασφάλειας σε σχολεία, παιδικές χαρές, καθαρές και ελεύθερες παραλίες από κουτοπόνηρους επαγγελματίες της αρπαχτής, πολιτιστικά δρώμενα και εκδηλώσεις που προάγουν την παιδεία των πολιτών; Για να τεκμηριώσω την παραπάνω άποψή μου αναφέρω ένα παράδειγμα: το ζήτημα ίδρυσης παραρτήματος της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης στη Γέρα, με ουσιαστική πρόταση να στεγαστεί στο Αρχοντικό Βρανά και η άρνηση των αυτοδιοικητικών κρατούντων να υλοποιήσουν τη συγκεκριμένη πρόταση, δείχνει πόσο αντιπνευματική είναι η εξουσία· δείχνει πως, με τρομακτική ταχύτητα αυξάνεται η βαθιά πνευματική κρίση του λαού μας.
Τι χρειάζεται; Είμαστε πάρα πολλοί, που συχνά κάνουμε αυτή την ερώτηση. «Έργο και αγώνας!» κατά πως έλεγε ο αείμνηστος Μίκης Θεοδωράκης. Χωρίς αντίσταση ουσιαστική από εμάς τους πολίτες, και οι επόμενοι «αυτοδιοικητικοί κρατούντες» θα είναι όπως και οι προηγούμενοι.
Δημήτρης Γιαννουκάκης, «Καθιστό Γυμνό»· περ. 1956-1960. ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ: paletaart – Χρώμα & Φώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου