5. «Η τιμή του ανθρώπου είναι η μάθησή του. Οι σοφοί είναι δαυλοί που φωτάνε την οδό της αλήθειας. Στη γνώση βρίσκεται η ευκαιρία που έχει ο άνθρωπος για την αθανασία. Ενώ ο άνθρωπος μπορεί να πεθάνει, η σοφία ζει αιώνια».
43. «Ο σκοπός του βιβλίου μπορεί να είναι το δασκάλεμα,
όμως μπορεί να το κάνεις και μαξιλάρι,
κι ας είναι στόχος του να δίνει γνώση, κατεύθυνση, ωφέλεια».
Μούσα Καζίμ
55. «Οι πραγματικοί δάσκαλοι μιλάνε για διδασκαλίες.
Οι πραγματικοί δάσκαλοι μελετάνε και τους μαθητές τους.
Πιο πολύ από κάθε τι, οι δάσκαλοι πρέπει να μελετιόνται».
64. «Αν ο δάσκαλός σου σού μιλάει στη μητρική σου γλώσσα, πρέπει να θεωρεί τους ιδιωματισμούς που χρησιμοποιεί κι όχι πως λέγονται για ν’ αναλυθούν κυριολεκτικά. Όταν σου δίνει μια παραβολή, πρέπει να την καταλάβεις πριν την εφαρμόσεις. Όταν κάτι λέγεται μεταφορικά, το νόημά του είναι μεταφορικό. Κυριολεκτικά πράγματα δεν πρέπει να παίρνονται μεταφορικά».
91. «Η γνώση γενικά συγχέεται με την πληροφόρηση. Επειδή οι άνθρωποι ζητάνε την πληροφόρηση ή την πείρα, όχι γνώση, δεν βρίσκουν τη γνώση. Δε μπορείς ν’ αποφεύγεις να δώσεις γνώση σ’ αυτόν που του ταιριάζει. Δε μπορεί να δώσεις γνώση σ’ αυτόν που δεν του ταιριάζει· αυτό είναι αδύνατο. Μπορείς, αν την έχεις, κι αν αυτός είναι ικανός, να ετοιμάσεις έναν άνθρωπος να δεχτεί τη γνώση».
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Λ. ΣΚΑΡΤΣΗΣ. (1990). Σούφι. Οι Άραβες Μυστικοί. Αθήνα: Καστανιώτη, σσ. 12, 20, 25, 26, 33
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου