Καλώς ήρθατε στον θαυμαστό κόσμο της Μεταδημοκρατίας

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Στη λεγόμενη «ρευστή νεωτερικότητα», όρο που χρησιμοποιεί ο κορυφαίος Πολωνός κοινωνιολόγος Zygmunt Bauman, ο φασισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος και αναπτύσσεται. Ο Bauman λέει την αλήθεια, και η αλήθεια πρέπει να λέγεται πάντοτε ολόκληρη, πρέπει να μας απασχολεί.  

Οι χθεσινές ευρωεκλογές, τόσο σε ελληνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με την άνοδο της ακροδεξιάς, τον αρνητισμό και τη συνωμοσιολογία από συγκεκριμένα πολιτικά μορφώματα και την πρωτοφανή αποχή, δίχως αμφιβολία, για πολλοστή φορά, φέρνουν στο προσκήνιο την τεράστια κρίση του πολιτικού συστήματος. 

Στη δική μας περίπτωση, δεν είναι μόνο τα πολιτικά κόμματα (συστημικά και μη συστημικά), είναι και τα τηλεοπτικά κανάλια (κρατικά και ιδιωτικά, με τους εγκάθετους «δημοσιογράφους» τους) που διαμορφώνουν πολιτική βούληση και δημιουργούν κομματικά γκέτο. Κι ενώ το φιλο-τουρκικό κόμμα: «σαρώνει» σε Ροδόπη και Ξάνθη, με την επικεφαλής Τσιγντέμ Ασάφογλου να υποστηρίζει ότι «Όποιος μας ψήφισε δήλωσε ότι είναι Τούρκος»!, το κρατίδιο των Αθηνών ασχολείται με το ποιος από τους πολιτικούς ηγετίσκους είναι κερδισμένος ή χαμένος για το κόμμμα του μόνο, κι όχι για την πατρίδα. 

Μια ματιά να έριχνε κανείς εχθές, από το νωρίς το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ στις εκπομπές των τηλεοπτικών καναλιών, δεν θα δυσκολεύονταν να διαπιστώσει ότι, πολιτικά και δημοσιογραφικά τέρατα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), με την προπαγάνδα τους αποδομούσαν τη Δημοκρατία και αποθέωναν τη Μεταδημοκρατία. Ποια τα χαρακτηριστικά της τελευταίας; Τα παραθέτω ευθύς αμέσως: