Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Ετούτες τις μέρες, όπου ολάκερη η οικουμένη βρίσκεται στο έλεος των ανέμων του κορονοϊού «COVID-19», αξιοπαρατήρητη είναι η προσωπικότητα του ιατρού κ. Σωτηρίου Τσιόδρα. Καθημερινά τον βλέπουμε στην τηλεόραση να μας ενημερώνει για την εξέλιξη της πανδημίας της νέας νόσου. Με ύφος ταπεινό, ανεπιτήδευτο! Στη χθεσινή ενημέρωση (Σάββατο 21 Μαρτίου), όσοι τον είδαμε, θαυμάσαμε το μεστό σε μηνύματα λόγο του· παρέπεμπε στον νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη: «Σεβαστείτε τους νεκρούς», «την τελευταία λέξη δεν θα την έχει ο θάνατος», «η κάθε γλώσσα να μιλεί την καλοσύνη της ημέρας», «ας γίνει αυτός ο αγώνας όλων μας». Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θαύμασαν τη σύνδεση επιστήμης με την ποίηση. Πέραν, όμως, αυτής της σύνδεσης, που τόσο όμορφα ανέδειξε στο πολύ καλό ιστολόγιο του ο κ. Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος [Ο Ελύτης του Σωτήρη Τσιόδρα], ο κ. Τσιόδρας με την ποιητική ευαισθησία του έφερε στο προσκήνιο και το ζήτημα ενός κακού της επιστήμης: της εκλογίκευσης και του παγώματος των πάντων, που όλα άμεσα τα εντάσσει στο σταθμητό, καταπώς γράφει ο Άγγελος Τερζάκης σ’ ένα δοκίμιό του στην Εποχή των Ερωτημάτων. Κι εδώ, καλό είναι να αναστοχαστούμε που τελειώνει η επιστήμη και που αρχίζει η πίστη στο Θεό, στη μεταφυσική και γιατί όχι στην ποίηση.
Η καθημερινή εικόνα αυτού του ταπεινού ιατρού επιστήμονα, δείχνει το δρόμο της ελπίδας κι όχι του φόβου. Καθώς φαίνεται, πρόκειται για έναν άξιο κι αληθινό άνθρωπο, που δεν παραχαράσσει τα δεδομένα της επιστήμης του, ούτε ξεπερνά τα όριά της, ούτε βέβαια τη βλέπει ως μια τέχνη που παραμορφώνει τον άνθρωπο και τον απανθρωπίζει - ο «άνθρωπος μηχανή» κατά τον Ν. Μπερδιάγιεφ - που, τέλος, στέκεται ενάντια στην καπατσοσύνη και τη φαυλότητα ουκ ολίγων που λατρεύουν μόνο την ύλη.
Θα ΄λεγα πως η αναφορά τού κ. Τσιόδρα στον Ελύτη είναι ένας ακόμη ύμνος στην αγάπη – ας θυμηθούμε εδώ το «Ανθ΄ ημών η αγάπη» του ποιητή, όταν με πεζή μορφή κλείνει την ποιητική του σύνθεση Εκ του πλησίον – ταυτόχρονα, όμως, είναι μια φιλάδελφη οδηγία προφύλαξης από τον μηδενισμό, αλλά και προφύλαξης από λογής - λογής «σατανογνώμονες» - ο χαρακτηρισμός είναι του αείμνηστου πανεπιστημιακού δασκάλου Νίκου Ματσούκα - του Διαδικτύου που, ετούτες τις ημέρες της οδύνης με τη νόσο του κορονοϊού «COVID-19», δεν χάνουν την ευκαιρία φοβισμένοι να βλέπουν τον Θεό να στέλνει τιμωρίες στους ανθρώπους, αρνούμενοι τον λόγο του Ευαγγελίου που είναι ξεκάθαρος: φόβος κι αγάπη είναι αντιθετικές έννοιες. Πολλοί εξ αυτών προέρχονται από τον εκκλησιαστικό και θεολογικό χώρο. Δυστυχώς!
Σπύρος Βασιλείου, «Η σκαλωσιά που χάλασε τη θέα», 1957.
Ακριβώς, όπως ο Απόστολος Ιωάννης ο οποίος μας δίνει ένα τρόπο πως να απαλλαγούμε από τον φόβο. Λέγει: «φόβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλά η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον, ότι ο φόβος κόλασιν έχει, ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη» (Α Ἰω. δ , 18).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ. Δημήτρη, σας ευχαριστώ για την παρέμβαση. Για το φόβο, την αγάπη και την ελπίδα πολλά έχουν γραφεί και γράφονται. Ξεχωρίζω το βιβλίο του Σαίρεν Κίρκεγκωρ, Φόβος και Τρόμος. Όταν συναντηθούμε - πρώτα ο Θεός, να τελειώσει το κακό της επιδημίας και πανδημίας - θα σας το δώσω να το διαβάσετε.
ΑπάντησηΔιαγραφή