«Στα βαθιά με τη μία. Φτάνουν οι πρόλογοι. Για να κουβεντιάσει κανείς με τους νέους για τον Θεό, χρειάζεται να αγαπάει τον διάλογο, να αγαπάει τους νέους ανθρώπους και να αγαπάει τον Θεό. Να έχει διάθεση να διαλεχθεί, να τους ακούσει. Όχι να τους επιβάλει απόψεις, θέσεις, αντιλήψεις, ιδεολογήματα. Να προσπαθήσει να εισπράξει αυτό που λένε. Να μην έχει έτοιμες απαντήσεις και τσιτάτα προκειμένου να τους “αποστομώσει” ή να τους μεταπείσει, αλλά να προσπαθήσει να κατανοήσει τις αναζητήσεις, τις αγωνίες, τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις τους ακόμα και την πλήρη άρνησή τους για αυτά που εκπροσωπεί. Να θέλει να συναντηθεί μαζί τους, όχι να έχει σκοπό να τους μετατρέψει σε ακροατές, θαυμαστές ή οπαδούς του. Να μην αποζητάει την “ιδεολογική” του δικαίωση. Να έχει πρώτα από όλα, ανοικτό πνεύμα. Να είναι έτοιμος για κάθε ανατροπή ακόμη και αυτών που τα θεωρεί ως δεδομένα. Για να το πετύχουμε αυτό, απαιτείται να είμαστε έτοιμοι να τους “ακούσουμε” αλλά και να την “ακούσουμε”».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ. (2019). Ο Θεός, οι Νέοι και άλλες Rock ‘n Roll ιστορίες. Αθήνα: Αρμός, σσ. 14-15.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου