«Ώσπου άρχισαν να μας υποδέχονται σαν προπομποί της βυζαντινής πρωτεύουσας έρημες ακτές και ξέρες. Ξαφνικά, μείναμε από θαυμασμό με το στόμα ανοιχτό. Όπως γεννά σπάνια η φύση καλλονές, το ίδιο φειδωλή είναι στη δημιουργία μοναδικών τοπίων, όπως η θέα της Κωνσταντινούπολης καθώς την αντικρίσαμε από τη θάλασσα του Μαρμαρά. Έμοιαζε θρονιασμένη πάνω σε επτά λόφους με τους τρούλους της Αγίας Σοφίας σαν κορώνες της, τις τρεις θάλασσες στα πόδια της, να την κυκλώνουν σα φύλακές της πανύψηλα τείχη, τυλιγμένη μέσα στα μαβιά πέπλα του δειλινού. “Πραγματική Βασιλεύουσα!”, έκοψα τη σιωπή».
ΤΑΣΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ. (1998). Μεσαιωνικό Τρίπτυχο. Αφηγήματα. Αθήνα: Εστία, σσ. 31-32.
Ο πρωταγωνιστής του πρώτου αφηγήματος «Από το ημερολόγιο ενός ανευλαβή», απ’ αυτή την τριλογία του Τάσου Αθανασιάδη, είναι ένας πολυταξιδεμένος σε πόλεις της Ευρώπης του τέλους του 14ου αιώνα εικοσιπεντάχρονος νέος, ο οποίος μετά το θάνατο του πατέρα του, αποφασίζει να ταξιδέψει προς την Ανατολή, για να γνωρίσει την αίγλη πόλεων όπως η Κωνσταντινούπολη και η Ιερουσαλήμ. Συνταξιδεύοντας από τη Βενετία προς την Κωνσταντινούπολη με έναν νεαρό Καθολικό ιερωμένο, τον Φρανσουά ντε Γκιγιώμ, μένει έκπληκτος από την ομορφιά της βυζαντινής πρωτεύουσας, όταν για πρώτη φορά την αντικρίζει από τη θάλασσα του Μαρμαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφή