Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Πριν δεκατρία έτη, προεόρτια των Χριστουγέννων, είχα διαβάσει το βιβλίο του αγαπητού συναδέλφου στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης Χρυσόστομου Σταμούλη: Ώσπερ ξένος και αλήτης ή Σάρκωση: η μετανάστευση της αγάπης. Γι’ αυτό, μάλιστα, είχα γράψει δυό λόγια στον Ενδότοπο [Χρόνια Πολλά! Ώσπερ ξένος και αλήτης ή Σάρκωση: η μετανάστευση της αγάπης & εδώ].
Σήμερα, δύο μέρες πριν κλείσουν τα σχολειά-μας για τις διακοπές των Αγίων Ημερών των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, δύο μικρά αποσπάσματα από το εν λόγω βιβλίο, μαζί με ένα ακόμα απόσπασμα από το βιβλίο ενός άλλου αγαπητού συναδέλφου, του Θανάση Ν. Παπαθανασίου: Ο Θεός-μου ο αλλοδαπός. Κείμενα για μιαν αλήθεια που είναι του «δρόμου», τα συζητήσαμε με μαθητές και μαθήτριές μου στο μάθημα των Θρησκευτικών, σ’ ένα από τα τρία τμήμα της Α΄ Λυκείου, το Α1. Από την πρώτη ανάγνωση των αποσπασμάτων, όλοι οι μαθητές κι όλες μαθήτριες έμειναν έκπληκτοι κι έκπληκτες από τον τρόπο γραφής και τις αλήθειες των κειμένων. Αλήθειες που και σήμερα είναι άκρως επίκαιρες.
Το κείμενο που, κυριολεκτικά, τους άγγιξε ήταν η εισαγωγή του μακαριστού Μητροπολίτη Νιγηρίας Αλέξανδρου στο βιβλίο του Χρυσόστομου Σταμούλη. Την δημοσιεύω, ως ελάχιστη γιορτινή αναφορά των ημερών που έρχονται. Ελπιδοφόρο, πράγματι, το γεγονός πως 15ντάρηδες μαθητές και μαθήτριες, διαβάζοντάς το αντιστάθηκαν στην ανησυχητική άνθηση της ξενοφοβίας και της αντιχριστολογίας των ημερών-μας. Ελπίδα για τη νέα γενιά: η Ενσάρκωση –«ο Λόγος σαρξ εγένετο»- και μίλησε τη γλώσσα του ανθρώπου!
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ. (2010). Ώσπερ ξένος και αλήτης ή Σάρκωση: η μετανάστευση της αγάπης. Αθήνα: Ακρίτας, σσ. 7-12.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου