«Βαρύτατα ασθενής και η κοινωνία και η πολιτική»

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Δεύτερος γύρος! Όπως και στον πρώτο έτσι και σε ετούτον, κυριαρχεί η κομματοκρατία. Ζητήματα κριτηρίων για επιλογή μόνο των ικανών, ούτε που να τα σκεφτόμαστε. Ότι πει το κόμμα. Και η κοινωνία σε διαρκή αφασία: πολίτες δούλοι, και αφεντικά πολιτικοί, με τους καναλάρχες, προστάτες-τους. «Το ζήτημα είναι πως στην εποχή-μας είναι βαρύτατα ασθενής και η κοινωνία και η πολιτική», γράφει στην Ευθύνη, περιοδικό Ελευθερίας και Γλώσσας, ο αξέχαστος Χρήστος Μαλεβίστης. «Επειδή όμως η κοινωνία κινείται αυτομάτως ενώ η πολιτική κινείται εσκεμμένα, εν τέλει το όλον βάρος της ευθύνης για τον Ελληνισμό ανατίθεται στην πολιτική. Αν ασθενεί η πολιτική ζωή της χώρας, τότε ασθενούν και όλα τα άλλα δεδομένα που μνημονεύσαμε, [παιδεία, οικονομία] και που καταλήγουν στη γραμμή αμύνης του ελληνικού εδάφους». Μπορεί να επιβιώσει ο Ελληνισμός με τους σημερινούς πολιτικούς; Ο Μαλεβίστης απαντά: «Αν είναι να επιβιώσει ο Ελληνισμός πρέπει να αναμένουμε μια δημιουργική απάντηση από τον πολιτικό παράγοντα. Λυπάμαι, αλλά δεν βλέπω δημιουργικό παράγοντα να βγάζει την πατρίδα-μας από τη βαθιά κρίση που περνάει». Να σκεφτούμε σοβαρά πως «οι κοινωνίες πάντοτε βρισκόντουσαν σε κρίση. Η κρίση είναι στοιχείο της ζωής. Γι’ αυτό μιλάμε πολύ άκριτα για την κρίση». Υπάρχει ελπίδα αναγεννήσεως της κοινωνίας και της πολιτικής; Προσωπικά, δεν το πιστεύω. Θα συμφωνήσω με τον Μαλεβίτση: «προσωπικά, λυπάμαι πολύ που κατέληξα στο συμπέρασμα, σύμφωνα με το οποίο η μοίρα του Ελληνισμού ανατίθεται στα χέρια των πολιτικών. Διότι ο τρόπος που λειτουργεί το ελληνικό πολιτικό σύστημα αποτελεί βασικό παράγοντα εξαθλιώσεως της κοινωνία-μας».