ΚΑΙΡΟΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Του ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗ

Φεύγουν οι μέρες σαν νερό,
ούτε που προλαβαίνεις να μετρήσεις.
Συλλογιέσαι μόνο αυτές που πέρασαν,
αυτές που έζησες, είδες κι ένοιωσες.
Αχνάρια από βήματα,
που δεν μπόρεσαν να τρέξουν,
μάτια που δεν άντεξαν ν’ ανοίξουν,
αντίκρυ στην αλήθεια.
Λέξεις που δεν άνθισαν και δεν ωρίμασαν,
να μιλήσουν για οδύνες και ηδονές.
Θέλω, που δεν έγιναν μπορώ.
Κι ούτε που μετράς τα αβέβαια βήματά σου πια,
μη αντέχοντας, ίσως μη θέλοντας,
να καταλάβεις τους καιρούς
που σου μέλουν ακόμα να ζήσεις.