Ίσως βρεθούμε κάποτε μες στον καταργημένο χρόνο.
Θα είμαι νέα κι όμορφη
θα ‘χω λαιμόν σαν γάλα
θα μοιάζω με τα ευωδή κοράσια του Αιγαίου·
και θα ‘ναι όλα ένα απέραντο παρόν
την ώρα που
“Υπάρχει ελπίς πατρίδος;” θα ρωτήσει.
“Έχω για σένα λέξη” του απαντώ “από το λέσβιον μέλος
με την ηχώ από βότσαλα που τα κυλάει το κύμα”
- και του προσφέρω μυστικά το επίθετο αλγεσίδωρος
“Ω θαυμασία λέξις”
- πλήρης χαράς αναφωνεί –
»επτασυλλάβου στίχου
»ατίμητον χάρισμα·
»αλγεσίδωρος έρως
»με κυριεύει”.
(Kάπως έτσι συνέβη κι ο Κάλβος αγάπησ’ εμένα
και ποτέ δεν παντρεύτηκε
την Αγγλίδα εκείνη Αουγούστα Ουάνταμς.)
ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ. (2019). «Έτσι ο Κάλβος με αγάπησε», στο: Πήλινη χορεύτρια. Αθήνα: Γαβριηλίδης, σ. [9].
Αλγεσίδωρος: Σπανιότατη λέξη που απαντά σε σπαράγματα της Σαπφώς. Το επίθετο προσδιορίζει τον Έρωτα που δωρίζει πόνους και λύπες, ό.π. σ. [31].
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντι-προσφορά στην προσφορά, αντι-δώρο στο δώρο, εντός του Δεκεμβρίου, στον Ενδότοπο… βιβλιοπαρουσίαση ετούτης της ποιητικής συλλογής της Τασούλας Καραγεωργίου. Πάντως χαίρομαι που η ποιήτρια ενώνει τον Κάλβο με την Σαπφώ, καταπώς γράφει κι ο Ζήσιμος Λορεντζάτος στα Collectanea του.
ΑπάντησηΔιαγραφή