Ορθοδοξία και Πολιτική

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Για τις πολλές μετριότητες, κυρίως τους υποψήφιους και τις υποψήφιες των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που καθημερινά μας βομβαρδίζουν με το ανακάτεμα του «πολιτικού» - «κομματικού» τους λόγου με την Ορθόδοξη πίστη, δύο αποδεικτικά κείμενα είναι λίαν ενδιαφέροντα. Το πρόβλημα, όμως, είναι αν θα καταλάβουν το νόημά τους… 

«Είναι αυτόχρημα γελοίο το να προσπαθεί κανείς να αποδείξει κάτι. Ξεμοιάζει εντελώς με την ποικιλία των διαφόρων εκείνων, που ξεκινώντας από άριστα στα μαθηματικά του γυμνασίου, καταγίνονται να αποδείξουν τον τετραγωνισμό του κύκλου. Τους αφόρητα εγωκεντρικούς αποτυχημένους, που θέλουν μ’ ένα λόγο δικό τους, να υποκαταστήσουν την αλήθεια των πολλών αναπνοών». ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ. (1972). Ομιλήματα. Αθήνα: Εκδόσεις των Φίλων, σ. 122.

«Υπήρξε περίοδος όπου ο Χριστιανισμός χρησιμοποιήθηκε από το κράτος ως κυρίαρχη ιδεολογία, πάντα όμως διατηρήθηκε η ευαγγελική και ευχαριστιακή διάστασή του, εκατομμύρια άνθρωποι σώθηκαν από την απόγνωση και έγιναν ικανοί για την καλοσύνη. Σήμερα, αν τα πάντα μας αφαιρεθούν, αν κάθε εξουσία μάς αφαιρεθεί, αν κάθε δυνατότητα ανοιχτής δράσης μέσα στην κοινωνία μάς αφαιρεθεί – και διαρκώς προς τα εκεί πάνε τα πράγματα- δεν πρέπει να δίνουμε επιβραδυντικές μάχες. Θα έλεγα ότι αν έτσι είναι τα πράγματα, τόσο το καλύτερο». ΟΛΙΒΙΕ ΚΛΕΜΑΑΝ. (1985). Ορθοδοξία και Πολιτική. Αθήνα: μήνυμα, σσ. 13-14.