Όχι άλλη σκύλευση του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σήμερα είναι μεγάλη η ημέρα. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υπέγραψε τον Τόμο της Αυτοκεφαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Κι όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, ο Βλάσιος Φειδάς, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών (εδώ) και ο Αριστείδης Πανώτης, Άρχων Μ. Ιερομνήμων της Μητέρας του Χριστού Εκκλησίας, έγκυρος ιστορικός και συγγραφέας (εδώ), οι «κεκράκτες πάσης ανωμαλίας», διαψεύστηκαν οικτρά. Ετούτη την ώρα κανενός η κεφαλή δεν χωρά άλλο πόλεμο ενάντια στη Μητέρα Εκκλησία. Η μακραίωνη ιστορία της δείχνει ότι πολλά επέρασε… εδεινοπάθησε. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποτελεί ανέκαθεν ύπατη κορυφή της Ορθοδοξίας, αιωνόβιος πανορθόδοξος θεσμός. Είναι αδιανόητο σε αρκετά blogs και ιστοσελίδες, κυρίως θεολογικού και εκκλησιαστικού περιεχομένου, να γράφονται φληναφήματα ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ενεργεί ωσάν να είναι ο «Πάπας» της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας. Ερώτημα καίριο: βάσει ποιας κανονικής αυθεντίας όλοι αυτοί οι μωρολόγοι, δικαιούνται να κατακευρανώνουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο με την κατηγορία του σχισματικού; Έλεος πια, όχι άλλη σκύλευση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και, βέβαια, όχι άλλη σκύλευση της πάλαι ποτέ Βασιλεύουσας. Η λογοτεχνική πένα, εδώ, είναι καλή οδηγός: 

«Προσπαθώ να φανταστώ τα τραχιά μοχθηρά πρόσωπα όλων εκείνων, που τον άκουγαν με βουλιμία, έτοιμοι να αρπάξουνε το μεγαλύτερο μερίδιο της σκύλευσης. 

»Α, δύσμοιρη Βασιλεύουσα, πολυφίλητη του Κωνσταντίνου Πόλη, ερασμία. Έτσι σκορπούσανε κιόλας τους θησαυρούς σου οι βέβηλοι, έτσι διεμοιράζοντο τα ιμάτιά σου, της πορφύρας και του κλέους. Κι εσύ ριγούσες σίγουρα κάτω από τους σωρούς των συντριμμιών σου, ριγούσες και δακρυρροούσες και στολιζόσουνα τα ωσαννά των θριάμβων σου, να περάσεις στο θάνατο με όλα τα αλλοτινά μεγαλεία σου, με τα τρόπαια του χιλιόχρονου κλέους σου. 

»Δύσμοιρη του Κωνσταντίνου Πόλη, πεφιλημένη, αμαρτωλή και αγία. Εκείνοι διεμοιράζοντο τα ιμάτιά σου. Εμείς σε μυρώναμε και σε στολίζαμε με τους λουλουδιασμένους κήπους σου και σε ζεσταίναμε σαν ερωμένη με τους όρκους μας». 

ΜΑΡΙΑ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΔΟΥ – ΠΟΘΟΥ. (1996). Πήραν την Πόλη πήραν την… Αθήνα: Κέδρος, σ. 511.