Το Τέταρτο, τχ. 39 (Ιούλιος - Αύγουστος 1988).
Εκεί που το καλοκαίρι, μια από τις τέσσερες εποχές του χρόνου (εξού και τεταρτρημόριο του χρόνου), κυρίως ο Ιούλιος και ο Αύγουστος, πρέπει να είναι η χαρά και η ξεγνοιασιά μας, κάθε χρόνο το ζούμε με τους εφιάλτες των καυσώνων και των πυρκαγιών. Ποιος, άραγε, ξέρει; Ίσως οι βάρβαροι εμπρηστές - πυρομανείς, οι καταπατητές των δασών μας, οι δήμαρχοι (το μακρύ χέρι του ελλαδικού κρατιδίου) που δεν κάνουν καλά της δουλειά τους, το επιτελικό κράτος κάθε κομματικού χρώματος, οι ίδιοι οι κάτοικοι των περιοχών που κάθε χρόνο καίγονται τα σπίτια τους (πολλά από δαύτα αυθαίρετα και με πισίνες), όλοι αυτοί τέλος πάντων, κατορθώνουν και εισχωρούν στα δάση μας, προκειμένου να τα «προστατέψουν». Σοφός ο λόγος του Νίκου Σωτηριάδη, από το μακρινό ή κοντινό 1988, όπως θέλετε ονομάστε το, στο παλαιό καλό περιοδικό Το Τέταρτο: «Όσα, ακόμη, αλλάζουν τα βράχια μας, τις ακτές μας και τα βουνά». Αθανάσιος Ι. Καλαμάτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου