«Εκκλησία και κόσμος δεν είναι δύο κύκλοι που βρίσκονται, ας το πούμε έτσι, ο ένας δίπλα στον άλλο, ή ίσως μόνο εφάπτονται ή τέμνονται. Δεν είναι ούτε δύο κύκλοι που συμπίπτουν. Πρέπει μάλλον να φανταστούμε δύο ομόκεντρους κύκλους που έχουν ως κοινό κέντρο τους το Χριστό. Ολόκληρη η κυκλική επιφάνεια (Β1 – Β2) είναι το βασίλειο του Χριστού. Ο εσωτερικός κύκλος (Β1) είναι η Εκκλησία, η επιφάνεια που βρίσκεται ανάμεσα στις δύο περιφέρειες (Β2) είναι ο κόσμος.
»Ο εσωτερικός κύκλος βρίσκεται σε πιο στενή σχέση με το Χριστό από ό,τι ο εξωτερικός, αλλά ο Χριστός είναι στο κέντρο. Έτσι το ερώτημα αν πρόκειται για δύο περιοχές ή για μία μόνο δεν υπάρχει στην Καινή Διαθήκη. Η σχέση είναι πιο σύνθετη. Αυτό θα γίνει πιο φανερό ειδικά στη στάση της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας απέναντι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
»Η εσωτερική περιοχή αποτελείται, βέβαια, κι αυτή από αμαρτωλούς ανθρώπους, που όμως πιστεύουν στο λυτρωτικό έργο του Χριστού. Με αυτή την πίστη τους γνωρίζουν την κυριαρχία του Χριστού πάνω τους και πάνω στην κτίση ολόκληρη. Το υπόλοιπο των ορατών και αόρατων κτισμάτων βρίσκεται επίσης κάτω από τη διακυβέρνηση του Χριστού, αλλά προς το παρόν το αγνοεί. Μπορεί να βρίσκεται α ν ε π ί γ ν ω σ τ α κάτω από την κυριαρχία του Χριστού, αφού είναι πράγματι υποταγμένοι σ’ αυτόν. Αλλά η Εκκλησία έχει το καθήκον να διακηρύττει σ’ όλο τον κόσμο ότι τα πάντα βρίσκονται κάτω από την ίδια κυριαρχία, είτε ανήκουν στην Εκκλησία, είτε όχι. Επειδή η Εκκλησία μόνο γνωρίζει αυτόν τον Κ ύ ρ ι ο ν Χ ρ ι σ τ ό ν, έχει την υποχρέωση να κηρύττει αυτήν την κυριαρχία σ’ εκείνους που ακόμα και χωρίς να το ξέρουν, είναι υποταγμένοι σ’ αυτόν, και που εκτελούν το έργο που τους έχει ανατεθεί».
OSCAR CULLMANN. (1980). Χριστός και Χρόνος: Χρόνος και Ιστορία στη ζωή του Αρχέγονου Χριστιανισμού. Γενική φροντίδα: Σάββας Αγουρίδης. Μετάφραση: Αρχιμ. Πολ. Κουμάντος. Επιμέλεια Κειμένου: Αικατερίνη Χιωτέλη, Αθήνα: Κέντρο Βιβλικών Μελετών Άρτος Ζωής, σσ. 185-186.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου