Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι όσων έγραψε κι όσων είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για το Οφίκιο του Άρχοντος Μεγάλου Ρήτορος που απένειμε στον Χρήστο Γιανναρά (βλ. Η Καθημερινή - Φως Φαναρίου), και αρκετοί παραεκκλησιαστικοί φελλοί, στην μπλοκόσφαιρα, άρχισαν να χέουν το δηλητήριό τους, τόσο στον Οικουμενικό Πατριάρχη όσο και στον τιμώμενο Χρήστο Γιανναρά. Τα ανώνυμα σχόλια φελλών που συνοδεύουν τις αναρτήσεις «θεολογούντων», δείχνουν μια φετιχιστική αντίληψη και προσήλωση στην Ορθοδοξία. Ερώτημα καυτερό και φλογερό, προς δαύτους: σήμερα, ποιο άραγε είναι το μερίδιό τους για συνέχιση του ευαγγελικού λόγου στον κόσμο; Η απάντηση, προφανώς, έρχεται από τα ίδια τα γραπτά του Χρήστου Γιανναρά: «Τελειώνοντας ο 20ος αιώνας», γράφει στο βιβλίο του Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα, «ένα κύμα “νεο-ευσεβισμού” μοιάζει να υποκαθιστά στην Ελλάδα τον κυρίαρχο άλλοτε πιετισμό των εξωεκκλησιαστικών οργανώσεων». Και, δυστυχώς, ετούτος ο νεο-ευσεβισμός, όλο και περισσότερο θεριεύει στα τέλη της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Ευτυχώς, τουλάχιστον, που υπάρχουν και εκείνοι οι ελάχιστοι κληρονόμοι του Γολγοθά, που κηρύττουν τη «μετάθεση της Καλής Αγγελίας σε μια υπερ-τάφια ζωή», στο «θανάτω θάνατον πατήσας» και το «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών». Κι ένας τέτοιος κληρονόμος είναι ο Χρήστος Γιανναράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου