Καθημερινά δεχόμαστε ήττες...

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Τα αλλεπάλληλα κύματα βίας ανηλίκων και εφήβων δείχνουν πως ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί έχουμε αποτύχει στο έργο μας. Καθημερινά δεχόμαστε ήττες. Η οικογένεια έχει χάσει τη συνοχή και τον προσανατολισμό της και το σχολείο δεν εμπνέει τους μαθητές. Η νέα κοσμοαντίληψη της οικογένειας και του σχολείου είναι τα παιδιά μας να αποκτούν δεξιότητες για να βγουν στην αγορά εργασίας και να έχουν πολλά χρήματα. Είναι πλέον κατακριτέα η αντίληψη που θέλει τον εκπαιδευτικό στην τάξη να αντιστέκεται σε παγιωμένες πρακτικές διδασκαλίας και να μεταδίδει γνώσεις ξέχωρες από εκείνες των σχολικών βιβλίων. 

Που είναι η Πολιτεία, ρωτούν πολλοί. Μα, αυτή απουσιάζει. Το μόνο που στην προκειμένη περίπτωση πράττει είναι η αντιμετώπιση της βίας των ανηλίκων και των εφήβων με κατασταλτικά μέτρα. Πιστεύει πως έτσι θα λύσει το πρόβλημα. Ο απολογισμός όμως, δυστυχώς, θα είναι ο ίδιος. Επιστροφή στα αναμορφωτήρια; Τρομάζω που το σκέφτομαι. 

Αλήθεια, μήπως ήρθε η ώρα το σχολείο να ξαναγίνει αληθινό ζυμωτήριο ανάδειξης πανανθρώπινων αξίων; Η ζούγκλα δεν του ταιριάζει.

Η εικόνα προέρχεται από την πολυβραβευμένη ταινία «Πίσω από τους τοίχους - (Song for a Raggy Boy)».

ΠΗΓΗ: ertnews