«Αλλά πρώτα πρέπει να διασκεδάσουμε μερικές πλάνες, που, όπως συνήθως, προέρχονται από τη δουλική επανάληψη συνθημάτων, αποβλεπόντων σε αλλότριους σκοπούς και όχι στην ουσία. Όλοι ζητούν περισσότερη παιδεία, περισσότερα σχολειά, και προπαντός όλοι ζητούν διπλώματα, χαρτιά απάνω στα οποία, με καλλιγραφημένα στοιχεία, βεβαιώνεται ότι ο τάδε νέος απέκτησε παιδεία. Έως εδώ όλοι είναι σύμφωνοι.
Αναρωτιέμαι όμως αν είναι εξ ίσου καθολική η βούληση για πραγματική, για ουσιαστική παιδεία, αν όλοι όσοι ζητούν περισσότερη παιδεία, είναι και αποφασισμένοι να καθυποβληθούν στο μόχθο, στην ψυχική και πνευματική συγκέντρωση, στην αυταπάρνηση, στην ασκητική διαβίωση που ζητά η αμείλικτη αυτή θεά, η Παιδεία, από τον παιδευόμενο».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΤΣΟΣ. (1977). «Ουσιαστική Παιδεία», στο: Ομιλίες 1975 – 1977. Αθήνα, σ. 88.
Η εν λόγω Ομιλία έγινε στις 20 Φεβρουαρίου 1977 επί τη ευκαιρία της 64ης επετείου της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων το 1913. Υπήρξε μάλιστα αφορμή να εξαρθούν και οι πνευματικοί αγώνες του Έθνους, έχοντας ως βάση το δίπτυχο «Παιδεία - Ελευθερία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου