«Από τους δικούς μας δασκάλους, δύο μονάχα ξεχώριζαν τα χρόνια που περιγράφω, ο Ιωάννης Ολύμπιος – αυτός που μου τις έβρεξε· κι ο Αριστείδης Δελής. Ο πρώτος είναι φιλόσοφος, κοιτάει ψηλά, ζει κυριολεχτικά στα σύννεφα, κάποτε ανακάλυψε στο ουρανό ένα αστέρι, τη ίδια νύχτα που το παρατήρησε κι ένα δανέζικο αστεροσκοπείο. Ο Αριστείδης Δελής κοιτάει χαμηλά κι είναι η καρδιά του γεμάτη ποίηση και πικρία. Κάποτε λέει πως κοιτάζει στη γη μπας κι έβρει καμιά δεκάρα!»
ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΝΣΛΗΝΟΣ. (2013). Τότε που ζούσαμε. Αθήνα: Μεταίχμιο, σ. 83.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η έκδοση από το Μεταίχμιο υπολλείπεται πάρα πολύ από την έκδοση του Κέδρου, με τις πολλές -πάνω από είκοσι- επανεκδόσεις.
Ο Ασημάκης Πανσέληνος (1903-1984) γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως δικηγόρος, έως ότου συνταξιοδοτήθηκε για λόγους υγείας. Το 1921 βραβεύτηκε για ένα αφήγημά του στο περιοδικό Μυτιληνιός του Θεόδωρου Θεοδωρίδη (Ντορή Ντόρου), όπου στη συνέχεια θα δημοσιεύσει ποιήματα και πεζά. Θα συνεργαστεί με πολλά περιοδικά, της Αθήνας και της επαρχίας, χρησιμοποιώντας ποικίλα ψευδώνυμα (Ελεύθερος Λόγος, Καμπάνα, Ταχυδρόμος, Λεσβιακή Μούσα, Λεσβιακές Σελίδες, Νέοι Πρωτοπόροι, Νεοελληνικά Γράμματα, Μάχη, Πολιτική, Ελεύθερα Γράμματα κ.α.). Στη δικτατορία του Μεταξά συνελήφθη για αντικαθεστωτική δράση και στην Κατοχή εντάχτηκε στην Αντίσταση. Φυλακίστηκε αρχικά από τους Ιταλούς και στη συνέχεια, μετά τα Δεκεμβριανά, από τους Άγγλους. Δραπέτευσε από το Χασάνι όπου κρατούνταν και το 1945 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, Μέρες οργής. Από το 1945 συνεργαζόταν με την εφημερίδα Μάχη, των Σβώλου - Τσιριμώκου, ως βιβλιοκριτικός, αλλά και με την Πολιτική του Τσιριμώκου και μετά το τέλος του Εμφυλίου διετέλεσε βουλευτής Λέσβου (1950, 1951) με το κόμμα της ΕΛΔ. Στη δικτατορία συμμετείχε στον κύκλο του περιοδικού Νεοελληνικά Γράμματα, που συσπείρωσε τους αντίπαλους της χούντας. Το 1974 εξέδωσε το πεζογράφημα Τότε που ζούσαμε, με το οποίο έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό. Εκτός από τα πολυάριθμα κείμενά του στα περιοδικά, τα οποία δεν έχουν δυστυχώς ακόμα συγκεντρωθεί, ο Ασημάκης Πανσέληνος έγραψε ποίηση, ταξιδιωτικά αφηγήματα, δοκίμια, αυτοβιογραφικά κείμενα. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις δύο ποιητικές συλλογές του Ταξίδια με πολλούς ανέμους και το Καφενείο του άλλου δρόμου τα ταξιδιωτικά του Στη Μόσχα με τα νιάτα του κόσμου και Η Κίνα η δική μου το δοκίμιό του Η παράξενη φιλία μας με το Γ. Θεοτοκά, το αυτοσατιρικό κείμενο Συνέντευξη με τον εαυτό μου, κ.ά. Ο Ασημάκης Πανσέληνος διέθετε ένα ιδιαιτέρως οξυμμένο κριτικό πνεύμα και μια ανατρεπτική σατιρική φλέβα, η οποία έδινε τον τόνο στη γραφή του. Υποστηρίζοντας με πάθος έναν καλύτερο κόσμο, συνέθεσε την τοιχογραφία του μεσοπολέμου και του μεταπολέμου, στο αυτοβιογραφικό κυρίως Τότε που ζούσαμε, αλλά και στα Νερά και χώματα και άλλα πολλά.
Γιος του είναι ο βραβευμένος πεζογράφος Αλέξης Πανσέληνος.ΠΗΓΗ: ΚΕΔΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου