«Ο σύγχρονος Έλληνας διέρχεται μια τραγική κρίση ταυτότητας. […] ...αποκομμένος από τις ρίζες του […] είναι ένα θλιβερό νόθο παιδί χωρίς γενιά, χωρίς αυτογνωσία, χωρίς ταυτότητα.
»Τα δυτικά πολιτιστικά ρεύματα που τον εντυπωσιάζουν έχουν στόχο τους την ικανοποίηση όλων των επιθυμιών του ανθρώπου. Οι καπιταλιστές διδάσκουν τον άνθρωπο πώς να ικανοποιήσει τις δικές του επιθυμίες εκμεταλλευόμενος τον συνάνθρωπό του. Οι μαρξιστές και οι σοσιαλιστές του λένε πως θα μπορέσει να ικανοποιήσει όλες του τις επιθυμίες μην αφήνοντας τους άλλους να τον εκμεταλλευτούν. Και οι καπιταλιστές και οι σοσιαλμαρξιστές θεωρούν εχθρούς θανάσιμους, εκείνους που στέκονται εμπόδιο στην ικανοποίηση των επιθυμιών τους.
»Ο δυτικός πολιτισμός είτε εκφράζεται με τη μια είτε με την άλλη κατεύθυνση εκπαιδεύει τον άνθρωπο να ζητά και όχι να προσφέρει, να παίρνει και όχι να δίνει».
Από τον πρόλογο του παπα-ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΦΑΡΟΥ, στο βιβλίο του ΤΙΤΟ ΚΟΛΙΑΝΤΕΡ. (1983). Ο δρόμος ο ασκητών, μτφρ. Αρχιμ. Ευσέβιος Βίττης. Αθήνα. Ακρίτας, σσ. 10-11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου