Για την κατανόηση της εφηβείας

«Το μόνο που με απασχολούσε ήταν ν’ αγαπώ και ν’ αγαπιέμαι… Η καρδιά μου δεν μπορούσε πια να διακρίνει το φως της τρυφερότητος από το σκοτάδι της λαγνείας. Έβραζαν και τα δύο μέσα μου, χωρίς διάκριση». Αγίου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ. (1997). Εξομολογήσεις, τ. Α΄. Αθήνα: Πατάκη, σ. 150.

«Η συνάντηση με το άλλο φύλο αποτελεί “έμβλημα” της εφηβείας, σημάδι εισόδου σε αυτή και κριτήριο ώριμης εξόδου.

Προετοιμάζεται με τη βιολογική μεταβολή που λαμβάνει χώρα, αλλά και με το ψυχολογικό άνοιγμα προς τον άλλο γενικά, με την κίνηση προς συνάντηση άλλων προσώπων.

Το ενδιαφέρον για το άλλο φύλο και ο έρωτας συνιστούν ένα ψυχοσωματικό γεγονός. Ψυχισμός και σώμα συνδέονται τόσο στενά βέβαια, ώστε να αληθεύουν εκπληκτικά τα προηγούμενα λόγια του αγίου Αυγουστίνου με τα οποία αποτιμά ό,τι συνέβαινε στα νεανικά του χρόνια. Πράγματι, ο έφηβος βιώνει ένα μείγμα πλατωνικής εξιδανίκευσης και σεξουαλικής έλξης, ευγενούς ανιδιοτέλειας και τολμηρών φαντασιώσεων, ικανό να τον ενθουσιάσει αλλά και να τον ταπεινώσει, να του φέρει χαρά ανάμεικτη με ντροπή [...]

[…] Συνακόλουθα αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον για το πώς φαίνεται στο άλλο φύλο. Ας μη βιαστούμε να το κρίνουμε εγωιστικό, το ψυχολογικό καθρέφτισμα είναι απαραίτητο για την αυτοεκτίμηση και δεν εξαιρείται κανείς από αυτό, ούτε ο έφηβος που θρησκεύει, δεδομένου ότι δεν αποτελεί ζήτημα αξιών αλλά συναισθηματική ανάγκη».

π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ. (2008). Ταραγμένη Άνοιξη. Για την κατανόηση της εφηβείας. Αθήνα: Αρονταρίκι, σσ. 135-136, 137.