«[…] Η κατάσταση εξαίρεσης δεν είναι μια μορφή ειδικού δικαίου (όπως το δίκαιο πολέμου), αλλά, όπως η αναστολή της ίδιας της έννομης τάξης, προσδιορίζει το κατώφλι της ή, αλλιώς, την οριακή της έννοια.
[…] Ως μορφή λοιπόν της ανάγκης, η κατάσταση εξαίρεσης εμφανίζεται – πλάι στην επανάσταση και στην εκ των πραγμάτων εγκαθίδρυση ενός συνταγματικού συστήματος – ως “παράνομο” μέτρο, συγχρόνως όμως απολύτως “νομικό και συνταγματικό”, που επικεντρώνεται στην παραγωγή νέων κανόνων (ή μιας έννομης τάξης)».
GIORGIO AGAMBEN. (2018). Κατάσταση εξαίρεσης. Όταν η “έκτακτη ανάγκη” μετατρέπει την εξαίρεση σε κανόνα, μτφρ. Μαρία Οικονομίδου. Αθήνα: Πατάκη, σσ. 17, 51.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου