«Είμαι εναντίον... των κουλτουριάρηδων»

«Νομίζω πως το κακό αυτό, που όλο και φουντώνει, οφείλεται όχι μόνο στην ημιμάθεια των περισσότερων κουλτουριάρηδων αλλά και στον εγωισμό τους. Δε θα μπορέσουν ποτέ οι άνθρωποι αυτοί να ακούνε περισσότερο απ’ όσο μιλούνε, να σκέφτονται περισσότερο απ’ όσο γράφουν, και να περνούν κάθε πληροφορία από το κόσκινο της κρίσης. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει κανείς να είναι ταπεινός, να μη νομίζει πως αυτός τα ξέρει όλα και κανείς άλλος. Να μη λέει διαρκώς “εγώ νομίζω”, “εγώ πιστεύω”, “έχω τη γνώμη”, και τα συναφή. Μέσα σ’ αυτό το βραχυκύκλωμα ημιμάθειας κι εγωισμού, χωρούνε αριστεροί και δεξιοί, εφημερίδες και τηλεόραση, και ορθόδοξοι και νεο-ορθόδοξοι. Μια φορά ένας κομμουνιστής μού πιπίλιζε τον Μαρξ σαν καραμέλα και τελικά αποδείχτηκε πως δεν είχε διαβάσει ούτε μια σελίδα από το “Κεφάλαιο”. Μα και πόσοι χριστιανοί δεν έχουν μεσάνυχτα απ’ το ευαγγέλιο; Κι άσε εκείνους που δεν διαβάζουν λογοτεχνία, αλλά μόνο τις βιβλιοπαρουσιάσεις, κι έτσι είναι σαν να τα έχουν διαβάσει όλα!»

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ. (1990). Τα αλαμπουρνέζικα ή η γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων. Μια συζήτηση με τον Περικλή Σφυρίδη. Θεσσαλονίκη: Τα Τραμάκια, σ. 15.