«Ούτε ο τυφλός συντηρητισμός ούτε η ριζική αλλαγή μπορούν να είναι επαρκείς απαντήσεις, και θα ήταν ασυνεπείς με το πνεύμα της χριστιανικής παράδοσης όπως το ήξερε το ίδιο το Βυζάντιο. Καμιά φορά ο καλύτερος τρόπος να σκοτώσεις μια παράδοση είναι να ακολουθήσεις τον εξωτερικό τύπο χωρίς να κατανοείς πραγματικά το περιεχόμενο. Η ζώσα παράδοση εμπεριέχει το είδος εκείνο της αλλαγής και της προσαρμοστικότητας που διασώζει τη συνεχή της επικαιρότητα· ειδάλλως η Εκκλησία γίνεται ένα μουσείο πομπώδους επιδείξεως και τοπικισμού ανώδυνα αποδεκτό, στο πλαίσιο μιας πλουραλιστικής και βασικά επιφανειακής κοινωνίας, αλλά ουσιαστικά ασυνεπές στην ίδια την Ορθοδοξία».
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΓΙΕΝΤΟΡΦ. (1990). «Η Λειτουργία. Ένας οδηγός στο Πνεύμα του Βυζαντίου», στο: Η βυζαντινή κληρονομιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, μτφρ. Δημήτριος Μόσχος. Αθήνα: Αρμός, σσ. 145-146.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου