Κωνσταντινούπολη, 27 Δεκεμβρίου 537, ημέρα των εγκαινίων της Μεγάλης Εκκλησίας. Ο Ιωάννης, στενός συνεργάτης των αρχιτεκτόνων της, βρίσκεται δολοφονημένος. Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στη Θεανώ, πρώην σπουδάστρια στην Ακαδημία του Πλάτωνος και στενή φίλη του θύματος. Ο Ευτόκιος, ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη συγκέντρωση και διάσωση των έργων του Αρχιμήδη, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση: είναι πράγματι ένοχη η νεαρή μαθηματικός ή μήπως έχει πέσει θύμα μιας καλοστημένης συνωμοσίας; Ιστορικά πρόσωπα, όπως η Θεοδώρα και ο Ιουστινιανός, και μυθοπλαστικοί ήρωες συναντιούνται και αλληλεπιδρούν για να ζωντανέψουν το κλίμα της μετάβασης από την Ύστερη Αρχαιότητα στον πρώτο βυζαντινό χρυσό αιώνα. Η αρχαία φιλοσοφία πεθαίνει, κληροδοτώντας όμως στον καινούργιο κόσμο την κατακτημένη σοφία της: τη γεωμετρία και τη μηχανική της. Χωρίς αυτές, θαύματα όπως ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας δεν θα έπαιρναν ποτέ σάρκα και οστά. Στο προσκήνιο αυτής της ιδιόμορφης σύγκρουσης, ο μύθος εκτυλίσσεται μέσα από σκάνδαλα, καταχρήσεις, μισαλλοδοξία και, κυρίως, μέσα από την αιώνια πάλη για εξουσία. [Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου].
«Ο γέροντας κοίταξε με περιέργεια αυτό το νεαρό κορίτσι, που του έδωσε αμέσως την εντύπωση πως ξέρει τι θέλει. “Και ποίο τμήμα της φιλοσοφίας σε ενδιαφέρει περισσότερο;” ρώτησε με μια ελαφρά δόση ειρωνείας στη φωνή του.
»“Τα μαθηματικά! Η αριθμητική, η γεωμετρία, η αστρονομία, η αρμονία” απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό η κοπέλα. “Περισσότερο απ’ όλα η αριθμητική”, πρόσθεσε».
ΤΕΥΚΤΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ. (2019). Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία. Αθήνα: Πόλις, σ. 63.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου