Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

Στην πυρά τα «νέα Θρησκευτικά» των «Φίλη και Γαβρόγλου»

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ 

«Μπορούμε να φανταστούμε τους γραμματείς και Φαρισσαίους να κραυγάζουν και να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, σαν δημαγωγοί που προσπαθούν να διεγείρουν το πλήθος λαού και να το μεταμορφώσουν στην πλέον κατάπτυστη ανά τους αιώνες ανθρώπινη έκφανση, τον όχλο, την ανθρώπινη μάζα δίχως πρόσωπο. Ο Θεάνθρωπος απαντά με την γνωστή φράση, και παρευθύς βαβούρα κι αναταραχή κοπάζουν, σαν να γαληνεύει το πέλαγος μετά από τρικυμία λογισμών· οι γραμματείς κι οι Φαρισαίοι, που έφτασαν σύσσωμοι εν χορώ, αποχωρούν ένας – ένας».

ΓΑΒΡΙΗΛ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ. (2013). Το Βυζάντιο έχει ρεπό. Τρίοδος – Βιβλίο Πρώτο. Αθήνα: Αρμός, σ. 103. 


Ακόμη δεν έχουμε ακούσει τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, στις οποίες, ελπίζω θα συμπεριλαμβάνονται και ζητήματα της θρησκευτικής εκπαίδευσης στο σύγχρονο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και, δυστυχώς, οι καθ’ έξιν επαγγελματίες παραπληροφορητές και κλακαδόροι μιας θεολογίας των γραμματέων και Φαρισσαίων, όπως παραπάνω γράφει κι ο Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης, περίκλειστης στο εαυτό της, έχουν επιδοθεί σ’ έναν άνευ προηγουμένου αγώνα και νυχθημερόν χέουν το δηλητήριό τους για κατάργηση των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών (ΝΠΣ) του μαθήματος των Θρησκευτικών (μτΘ)· εκμεταλλευόμενοι τις δύο αποφάσεις (660/2018 και 926/2018) του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), οι οποίες ακύρωσαν τα Νέα Προγράμματα Σπουδών επί Υπουργού κ. Νίκου Φίλη, μη περιμένοντας, βέβαια, την έκδοση της νέας απόφασης του ΣτΕ για τις υπουργικές αποφάσεις του απελθόντος Υπουργού Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου. 
Το θλιβερότερο, όμως, γεγονός είναι ότι ετούτοι οι κλακαδόροι, εξακολουθούν να ψεύδονται και να παραπλανούν. Λένε και γράφουν συνεχώς ότι τα ΝΠΣ, καθ’ ολοκληρίαν τα εμπνεύστηκε και τα εφάρμοσε μόνο η προηγούμενη κυβέρνηση, αποσιωπώντας με ανοίκειο και κουτοπόνηρο θα ΄λεγα τρόπο: α) την πιλοτική εφαρμογή τους από το 2011 και εξής, επί κυβερνήσεων κ. Γ. Παπανδρέου και κ. Α. Σαμαρά – σ’ αυτή μάλιστα και στην επιμόρφωση που τότε έγινε, συμμετείχε ηγετικό στέλεχος της σημερινής κλάκας κρούσης εναντίον των ΝΠΣ, και ω! του θαύματος, εκείνη τη σχολική χρονιά, εκθείαζε τις αλλαγές που γίνονταν στο μτΘ, β) τις αναγκαίες αναθεωρήσεις που όλα αυτά τα χρόνια έχουν γίνει στα ΝΠΣ, σε διάλογο πάντα με την Εκκλησία, και γ) την επίκριση που οι ίδιοι πάντα κύκλοι έκαμαν στα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (ΑΠΣ) του μτΘ, κατά τη δεκαετία 2000-2010, τα οποία σήμερα θεωρούν ότι είναι κατάλληλα, ενώ πριν μια εικοσαετία περίπου με το ίδιο μένος τα πολεμούσαν. Τέτοια υποκρισία! 
Ετούτες οι θλιβερές, πράγματι, πρακτικές για ακόμη μια φορά επαναλαμβάνονται τις τελευταίες ημέρες. Ο σκοπός είναι ένας: το στενό μαρκάρισμα της νέας Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων να απαλλάξει τα ελληνόπουλα από τα «νέα Θρησκευτικά» των «Φίλη και Γαβρόγλου», να στείλει στην πυρά τους «Φακέλους Μαθημάτων» και την επιστροφή στα «παλαιά βιβλία», μέχρις ότου συγγραφούν νέα, όπως υποστηρίζουν, στων οποίων τη συγγραφή διεκδικούν μερίδιο. Ουδείς, ωστόσο, μπορεί να αρνηθεί τη συμμετοχή τους στο διάλογο, ούτε στη συγγραφή των βιβλίων. Φτάνει να πρυτανεύσει η νηφαλιότητα και να ληφθούν υπ’ όψιν βασικά δεδομένα της θεολογικής, παιδαγωγικής και διδακτικής επιστήμης, τα οποία, δυστυχώς, φαίνεται να μην έχουν διάθεση να προσφέρουν. Κι αυτό το λέγω διότι αυτά που γράφονται εναντίον των ΝΠΣ είναι μόνον κραυγές και τσιτάτα. Ένα σεργιάνι κανείς να κάνει σε κείμενα και σχόλια αναγνωστών τους σε blogs και ιστοσελίδες της παραπάνω κλάκας κρούσης, θα διαπιστώσει: μισαλλοδοξία, λογοκρισία, «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», στείρο νομικισμό, μονομέρεια, κλειστότητα, αφορισμούς και πολλά άλλα γραφικά. 
Τώρα, στο ερώτημα που εναγωνίως τίθεται τις τελευταίες ημέρες: τι θα πράξει η νέα Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων για το μτΘ; Έχω την ταπεινή γνώμη και ελπίδα ότι με τη δέουσα προσοχή θα μελετήσει τα ΝΠΣ, θα εκτιμήσει και θα ακούσει νηφάλιες θεολογικές και εκκλησιαστικές φωνές. Ί δ ω μ ε ν.

1 σχόλιο:

  1. Ο πίνακας που κοσμεί το άρθρο είναι από το ζωγραφικό έργο της Βάνας Ξένου, βλ. Ίνδικτος, τχ. 9 (Καλοκαίρι 1998) 185.

    ΑπάντησηΔιαγραφή