Σχολιάζει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Τις τελευταίες ημέρες με θλίψη διαβάζω και βλέπω όσα συμβαίνουν στα Εξάρχεια. Αναρωτιέμαι υπάρχει κανείς να αντιδράσει και να πει την αλήθεια, την τίμια εκείνη αλήθεια που κάθε νηφάλιος και ειλικρινής άνθρωπος, αγωνιά και ενδιαφέρεται γι’ αυτήν; Άραγε, τι μπορούμε να μαρτυρήσουμε για την εποχή μας; Έχω τη γνώμη πως στα ερωτήματα αυτά απαντά η εξαιρετική γραφή της Ρέας Γαλανάκη, στο πολύ καλό λογοτέχνημά της Η Άκρα Ταπείνωση, το οποίο καταγράφει όσα κατά καιρούς συμβαίνουν στο κλεινόν άστυ, την Αθήνα. Για όποιον δεν έχει διαβάσει την Άκρα Ταπείνωση, είναι μια ευκαιρία να αρχίσει εδώ και τώρα το διάβασμά της, για να νιώσει σύγκορμα την αλήθεια. Ιδού, λοιπόν, ένα μικρό κομμάτι αυτής της αλήθειας: «Τα χρόνια που κυκλοφορούσες ελεύθερα στους δρόμους της μητέρας πόλης, ήξερες ότι γύρω από το κάτω επίπεδο της πλατείας μυρμήγκιαζε καθημερινά το σούρτα – φέρτα των κατοίκων της σ’ αυτήν την αγορά που ταυτόχρονα ήταν και η Αγορά, με την αρχαία σημασία της λέξης, της σύγχρονης όμως Αθήνας, αφού τα μείζονα πολιτικά γεγονότα διαδραματίζονταν μέσα στην ευρεία περιφέρεια του κύκλου της».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου