Του ΜΑΝΩΛΗ ΒΑΡΔΗ
Στην πρώτη γραμμή, τα drones ενσαρκώνουν απλώς τον τελευταίο και πιο δραματικό κρίκο στην αλυσίδα θανάτου, τη σειρά των βημάτων που αρχίζει με την αναζήτηση ενός στόχου και καταλήγει σε μια επίθεση. Η βαθύτερη σημασία της τεχνητής νοημοσύνης (TN) έγκειται σε ό,τι μπορεί να κάνει πριν το drone επιτεθεί. Επειδή μπορεί να ταξινομεί και να επεξεργάζεται δεδομένα με υπεράνθρωπη ταχύτητα, μπορεί να εντοπίσει κάθε άρμα μάχης ανάμεσα σε χίλιες δορυφορικές εικόνες ή να ερμηνεύσει φως, θερμότητα, ήχο και ραδιοκύματα ώστε να διακρίνει τα δολώματα από τον πραγματικό στόχο.
Μακριά από το πεδίο της μάχης, μπορεί να επιλύσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που αντιμετωπίζει ένα μεμονωμένο drone. Σήμερα αυτό σημαίνει απλά καθήκοντα, όπως το να υπολογίζει ποιο όπλο είναι το πιο κατάλληλο για την εξουδετέρωση μιας απειλής. Με τον καιρό, τα «συστήματα υποστήριξης αποφάσεων» ίσως μπορέσουν να κατανοήσουν την ακατανόητη πολυπλοκότητα του πολέμου γρήγορα και σε μεγάλη κλίμακα — ίσως και σε ολόκληρο το πεδίο μάχης.
Οι συνέπειες αυτού αρχίζουν μόλις να γίνονται αντιληπτές. Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, σε συνδυασμό με αυτόνομα ρομπότ στη στεριά, τη θάλασσα και τον αέρα, είναι πιθανό να εντοπίζουν και να καταστρέφουν στόχους με πρωτοφανή ταχύτητα και σε τεράστια κλίμακα.
Εδώ η συνέχεια του άρθρου
