Μαθητεία... στον Ζήσιμο Λορεντζάτο

«Περνάμε χρόνια αδιανόητου φανατισμού. Λίγοι άνθρωποι απομένουν ακόμα νηφάλιοι. Νομίζω πως η κοινωνία – είτε η σημερινή είτε οποιαδήποτε άλλη – πρέπει να με αφήνει να κάνω ανεμπόδιστα τη δουλειά μου. Αυτό είναι το πρώτο. Το δεύτερο είναι πως ένας που γράφει – ναι, λέω, γράφει – δεν μπορεί να θεωρείται σαν κάποιος που χάνει τον καιρό του. Είναι και αυτός ένας άνθρωπος που δουλεύει σκληρά και που χρησιμεύει στο σύνολο όσο και ένας γιατρός ή ένας εργάτης ή ένας καπετάνιος (εννοώ που δουλεύουν σκληρά και αυτοί, ανάλογα με την αξία τους και όχι που κοροϊδεύουν την κοινωνία). Αν η κοινωνία δεν αφήνει στην ησυχία τους όσους προσπαθούν ή κατορθώνουν, μέσα από φοβερές δυσκολίες, να δίνουν ακόμα στη ζωή μας αυτά που αποτελούν το περισσότερο την αξία της ή την ανθρώπινη υπόσταση της ζωής – τότε θα πει πως:

Something is rotten in the state of Denmark.

(Hamlet, Act. I, Scene IV)

Θα πει κι άλλα πολλά…»

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ. (2009). Collectanea. Αθήνα: Δόμος, σ. 12 [10].