Πανελλαδικές Εξετάσεις: Μόνο οι Άριστοι;

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ



Κυριολεκτώ: στα σχολεία, τα τηλέφωνα από τα τοπικά έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ έχουν πάρει φωτιά, έχουν σπάσει. Το κυνήγι των πρώτων, των αρίστων, στις βαθμολογίες των Πανελλαδικών Εξετάσεων που ανακοινώθηκαν σήμερα, για δημοσίευση. Διερωτώμαι: Από παιδαγωγικής απόψεως πόσο επιτρεπτή είναι αυτή η κατάσταση που γίνεται κάθε χρόνο; Δεν αρνούμαι την Αριστεία. Την επαινώ. Την διδάσκω. Το ομηρικό «αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων» («πάντα να αριστεύει κάποιος και να είναι καλύτερος από τους άλλους», πάντοτε θα είναι επίκαιρο. Ωστόσο, πέρα από τους άριστους μαθητές υπάρχουν και οι μη άριστοι. Αυτούς ποιος θα τους επαινέσει; Ποιος θα τους αγκαλιάσει και θα τους πει μπράβο για την τιτάνια προσπάθεια που έκαναν και, που, σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή κι αυτοί θα περάσουν για να σπουδάσουν. 

Καίρια απάντηση σ' αυτό το άκρως αντιπαιδαγωγικό κριτήριο δημοσιότητας νομίζω πως δίνει ο Γιάννης Πανούσης, πρώην Καθηγητής Εγκληματολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε., του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θράκης: 

• Η εκπαίδευση, όπως άλλωστε και η κοινωνία (της διακινδύνευσής μας), ασχολείται με τους πρώτους μαθητές, τους οποίους και προβάλλει – διαφημίζει.
• Για τους άλλους, τους μέτριους ή κακούς, ας ενδιαφερθούν οι γονείς ή η κοινωνική πρόνοια… Τόσα χρόνια και ουδείς αντελήφθη ότι η κουλτούρα της χώρας κρίνεται από τη ραχοκοκαλιά της (κι όχι μόνο από το κεφάλι, το οποίο άλλωστε στη ραχοκοκαλιά στηρίζεται) και ότι το ήθος, η αλληλεγγύη, η εντιμότητα δεν μετριούνται με τους βαθμούς του σχολείου αλλά μέσα από το καμίνι της ζωής.
• Ουδείς εξαιρείται των ευκαιριών. Ουδείς ανώτερος ουδενός από γεννησιμιού. Ας προσπαθήσουμε να κερδίσουμε τον χαμένο αντί να επιβραβεύουμε συνεχώς τον εκ κληρονομίας κερδισμένο…
• Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της εκπαίδευσης και της ΠΑΙΔΕΙΑΣ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ. (2001). «Σχόλια των 2/3». Στο Σύγχρονη Εκπαίδευση. 120/21.