«Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι μια ιστορική ή και ηθική ακόμη προσέγγιση των αφηγήσεων αυτών αλλοιώνει το πραγματικό τους νόημα, καθώς οδηγεί είτε σε μια εντελώς απαξιωτική εικόνα για τον Θεό (ο οποίος εμφανίζεται π.χ., να οργίζεται με εντελώς ασήμαντες αφορμές και να αφανίζει χιλιάδες ανθρώπους) είτε στον υποβιβασμό των βιβλικών αφηγήσεων σε διδακτικά παραμύθια. Το πρόβλημα, κατά συνέπεια, της ηθικής αξιολόγησης των θείων ενεργειών δεν είναι πρόβλημα της Βίβλου αλλά πρόβλημα του τρόπου που προσεγγίσει κανείς τη Βίβλο. Και είναι προφανές ότι, όταν προσεγγίζει κανείς κείμενα που προέρχονται από έναν πανάρχαιο, διαφορετικό από τον δικό του, πολιτισμό και επιχειρεί να τα κατανοήσει μέσα από τις δικές του πολιτιστικές προϋποθέσεις, τα συμπεράσματά του θα είναι οπωσδήποτε λανθασμένα. Το χειρότερο από όλα θα είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις τα ενδεχομένως λανθασμένα συμπεράσματα που προκύπτουν από μια φονταμενταλιστική ανάγνωση των κειμένων αυτών οδηγούν στη νομιμοποίηση αυθαιρεσιών που σε κάποιες περιπτώσεις έχουν τραγικές συνέπειες για ολόκληρους λαούς. Ο αφανισμός παλιότερα των γηγενών πληθυσμών της Αμερικής, η σφαγή των οποίων "καθαγιάστηκε" από τις φαντασιώσεις διάφορων ιεροκηρύκων περί νέου λαού του Θεού που εισέρχεται στην νέα Γη της Επαγγελίας, και η σύγχρονη πρακτική των ριζοσπαστικών Ισραηλινών εποίκων στα παλαιστινιακά εδάφη, οι οποίοι θεμελιώνουν το δικαίωμά τους για κατοχή της γης στα βιβλικά κείμενα, αποτελούν δύο πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιας ανάγνωσης».
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. (2013). «Η ηθική της σχέσης Θεού – ανθρώπου. Βιβλική προσέγγιση με βάση την Παλαιά Διαθήκη», στο: Η επιστροφή της Ηθικής. Παλαιά και νέα ερωτήματα. Επιμέλεια Σταύρος Ζουμπουλάκης. Αθήνα: Άρτος Ζωής, σσ. 33-34.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου