Κράτος – Πολιτική και Πολιτικοί «οι πλάσαντες τα ερείπια»

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Όσοι έχουμε απομείνει και ακόμα διαβάζουμε κυρ Αλέξανδρο της Σκιάθου, τον «άγιον» Παπαδιαμάντην, διαπιστώνουμε ότι είναι παρών και σήμερα, εκατό και πλέον έτη μετά το θάνατό του. Ο Σαράντος Καργάκος στο βιβλίο του: Η πολιτική σκέψη του Παπαδιαμάντη, με έμφαση σημειώνει πως ο άλιος γέρων της Σκιάθου υπήρξε «οξύτατος παρατηρητής και κριτής των κοινωνικών πραγμάτων, ήταν αδύνατον να αγνοήσει την πολιτική». Η διαπίστωση, επίσης, πως ο Παπαδιαμάντης «δεν πλησίασε το λαό, ήταν ο ίδιος ο λαός κι έμεινε ως τέλος της ζωής του ένας απλός άνθρωπος του λαού, χωρίς να ντρέπεται για την ιδιότητά του αυτή», δείχνει πόσο επίκαιρος είναι ο λόγος του σήμερα, τον καιρό των θεομηνιών (πυρκαγιών και πλημμυρών), που η μια μετά την άλλη μαστίζουν πολλές περιοχές της πατρίδας μας, με το κράτος, την πολιτική και τους πολιτικούς να είναι ανίκανοι να προστατέψουν το λαό μας, να είναι οι μεγάλοι απόντες.

Τα συμβάντα των τελευταίων ημερών στη Θεσσαλία μαρτυρούν τη γελοιότητα κρατικών θεσμών, την ανικανότητα των πολιτικών μας και τη φαυλότητα του πολιτικού συστήματος. Στις δύσκολες ώρες που περνάνε συνάνθρωποί μας στη Θεσσαλία, η μόνη βοήθεια που τους παρέχεται προέρχεται από την κοινωνική αλληλεγγύη απλών ανθρώπων, ανθρώπων του λαού. Με την κοινωνική πρόνοια, ως θεσμοθετημένη μέριμνα, σ’ ένα κράτος ανύπαρκτο, να χάνεται στο γραφειοκρατικό της χαρακτήρα. Η αλληλεγγύη, λοιπόν, αυτές τις δύσκολες στιγμές είναι παρούσα στις συνειδήσεις όλων μας.

Όσο για το κράτος, την πολιτική και τους πολιτικούς μας, ο λόγος του Παπαδιαμάντη είναι τσεκουράτος:

«Εις οιωνός άριστος. Αλλά τις έβαλεν εις πράξιν την συμβουλήν του θειοτάτου αρχαίου ποιητού; Εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης;

Ημύνθησαν περί πάτρης οι άστοργοι πολιτικοί, οι εκ περιτροπής μητρυιοί του ταλαιπώρου ωρφανισμένου Γένους, του «στειρεύοντος πριν και ητεκνωμένου δεινώς σήμερον»;

Άμυνα περί πάτρης δεν είναι αι σπασμωδικαί, κακομελέτητοι και κακοσύντακτοι επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά. Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.

Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος»· [το απόσπασμα από το άρθρο του Σκιαθίτη διηγηματογράφου με τίτλο: «Οιωνός», δημοσιευμένο στην κριτική έκδοση των Απάντων του, από τον Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλο, εκδ. Δόμος, τ. 5ος, σσ. 253-254].