Σε τρεις ημέρες ανοίγουν τα σχολεία. Μάθημα 4ο

Επιμέλεια ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Το παρακάτω σύντομο απόσπασμα από τα γραφόμενα του αξέχαστου ΔΑΣΚΑΛΟΥ Χρήστου Π. Φράγκου ουδεμία σχέση έχει με παιδαγωγικούς φιλολογισμούς και λογιοτατισμούς. Βάζει «βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο» και δείχνει τον δρόμο, για τους μεν δασκάλους και καθηγητές να μην είναι απλά «υπηρεσιακά όργανα» αλλά δημιουργοί, για τους δε μαθητές να μην είναι «τρόφιμοι του παιδαγωγούντος σχολείου» αλλά ξεχωριστές ανθρώπινες οντότητες. Όμως, σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν τολμάει να αλλάξει, χρόνια τώρα… βροντοφωνάζουμε: Ζήτω οι εξετάσεις!

«Το μέγα κακό και πρώτο για την εκπαίδευση του τόπου μας είναι ότι η εξέταση έχει ταυτιστεί με τη μάθηση και τη μόρφωση. Ικανός δεν θεωρείται όποιος ξέρει να κρίνει, να αμφισβητεί, να επικρίνει σωστά, να θέτει προβλήματα, να ερευνάει, να προσπαθεί να αλλάξει τα κακώς κείμενα, αλλά αυτός που περνάει στις εξετάσεις. Και το δεύτερο μεγάλο κακό, που απορρέει από το προηγούμενο, είναι ότι πιστεύουμε πως αλλάζουμε και βελτιώνουμε το εκπαιδευτικό σύστημα με το να προσθέτουμε αλλεπάλληλες σειρές εξετάσεων ή με το να κάνουμε τις Συμπληγάδες Πέτρες των εξετάσεων, όσο το δυνατόν πιο δυσκολότερες [… ] Η έννοια του μαθαίνω, δυστυχώς για τον τόπο μας, έχει ταυτιστεί με την έννοια του εξετάζομαι. Δάσκαλοι και καθηγητές, για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος, είναι υποχρεωμένοι, αντί να διδάσκουν, να εξετάζουν. Και οι μαθητές και φοιτητές μας ζουν με το άγχος των εξετάσεων».

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ. (1986). «Παιδεία και Εξετάσεις», στο: Επίκαιρα Θέματα Παιδείας. Αθήνα. Gutenberg, σσ. 115-116.