«Είναι, πάντως, βέβαιο ότι η ζωή στέκεται τελείως άοπλη μπροστά στο χάρισμα να ζει κανείς απόλυτα το παρόν, να δρέπει με τέτοια βουλιμία τον κάθε καρπό που βλασταίνει στις πλαγιές του δρόμου και να χαίρεται τις ανταύγιες από το φως της κάθε περαστικής στιγμής».
ΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ. (1983). Ο λύκος της στέπας, μτφρ. Γιάννης Κωστόπουλος. Αθήνα: Καστανιώτη, σ. 151.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου