Για τη νέα σχολική χρονιά...

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Σ' ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου κυριαρχεί ο πασιφανής συμπλεγματισμός ότι τα πάντα μπορεί να είναι καινοτόμα, σε μια σχολική κουλτούρα όπου η καλή επίδοση των εκπαιδευτικών εξαρτάται από τα πόσα Προγράμματα μπορούν να συμμετάσχουν, σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου οι ανθρωπιστικές σπουδές όλο και περισσότερο τίθενται στο περιθώριο, σ’ ένα εν τέλει εκπαιδευτικό σύστημα όπου εμείς οι εκπαιδευτικοί δεν σταματάμε να ζητάμε συνεχή επιμόρφωση – απαραίτητη καθώς είναι – και δεν κοπιάζουμε για την αυτομόρφωσή μας, ο Σταύρος Ζουμπουλάκης με το βιβλίο του Για το Σχολείο, δείχνει ότι, τον χαμένο πια δρόμο της αξίας του ΔΑΣΚΑΛΟΥ, μπορούμε ξανά να τον βρούμε, φτάνει να μοχθήσουμε για ένα σχολείο που να «λειτουργεί κανονικά, όπου ο δάσκαλος διδάσκει – και δεν επικοινωνεί απλώς με τα παιδιά – και οι μαθητές μαθαίνουν γράμματα – και δεν αποκτούν δεξιότητες».

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Προλόγισμα.

Ελάχιστα προκαταρκτικά.

Το σχολείο θεσμός καινοτομίας και επικοινωνίας ή συντήρησης και μετάδοσης;

Σχολείο κλειστό στη ζωή.

Τους μαθητές δεν τους αγαπάμε, τους διδάσκουμε.

Η αβουλία των εφήβων.

Καταλήψεις: Είμαστε υπέρ ή κατά;

Ο Δεκέμβρης 2008 και το σχολείο.

Τι είναι αυτό που κάνει περήφανη την ΟΛΜΕ;

Τι είναι αυτό που παραδέχτηκε ως λάθος της η υπουργός Παιδείας;

Για τα αρχαία ελληνικά.

Η ενδογλωσσική μετάφραση στο σχολείο. Ένα παράδειγμα.

Εννέα προτάσεις για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας.

Για τη λογοτεχνία στο σχολείο. Συζήτηση με δύο μαθήτριες.

Τερπνές και ωφέλιμες διακοπές. Για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας και την αξιολόγηση.

Τα θρησκευτικά ως βιβλικό μάθημα.

Πολιτισμός και σχολείο. Συζήτηση στην εφημερίδα «Η Αυγή».

Το φάντασμα της μεταρρύθμισης.

Αξιολόγηση, επειγόντως!

Η βεβήλωση της σημαίας.

Παράρτημα: Ομιλία για το Πολυτεχνείο σε μαθητές Λυκείου.

Εκδοτικό σημείωμα.