Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ
«Προσοχή στη δουλειά σας, στους δρόμους που περπατάτε, στα κέντρα που διασκεδάζετε. Παραμονεύουν παντού κάμερες, συνεργεία επιτίθενται. Αλλά σε μια εποχή που όλοι μπορούν να γίνουν διάσημοι, ποιο περιεχόμενο και τι βαρύτητα μπορεί να ’χει μια τέτοια δημοσιότητα;» γράφει ο ποιητής Άγης Μπράτσος, στο παλαιό καλό περιοδικό «ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ (τχ. 83-84 Ιανουάριος – Φεβρουάριος 1996) –«Οδός Πάνος» το ‘λεγε η αλβανίδα πωλήτρια στο περίπτερο του κυρ Παναγιώτη, απέναντι από το σχολείο μου, πριν είκοσι πέντε σχεδόν χρόνια.
Προσοχή στο σχολείο σας -λέω κι εγώ σήμερα- παραμονεύουν πολλά κινητά τηλέφωνα, με μαθητές και γονείς να επιτίθενται σε διευθυντές και εκπαιδευτικούς σχολείων, γιατί όπως λέει ο «νόμος», με την τάδε εγκύκλιο -ο κάδος ανακύκλωσης των Η/Υ κάθε μέρα βομβαρδίζεται με πολλά e-mails «σκουπίδια», του τύπου: «έχοντας υπόψη…» -ακολουθούν δυο, και τρείς, και τέσσερεις σελίδες παραγράφων άλλων άρθρων, προηγούμενων ετών, για να διατυπωθεί μια απόφαση υπουργού ή υφυπουργού... χαίρε ελλαδικό κρατίδιο της γραφειοκρατίας- εφαρμόζεται η νέα «παιδαγωγική της κινητοαπαγόρευσης!» Ακόμα ένα μπαλάκι… από την Πολιτεία, προς το σημερινό ταλαίπωρο ελληνικό σχολειό και προς τους ίδιους εκπαιδευτικούς που, πραγματικά, κάθε μέρα μένουν έκπληκτοι, τι τέλος πάντων ρόλο οφείλουν να παίξουν, εκτός από το να διδάξουν το μάθημά τους: τον πρακτικογράφο -α... μην ξεχάσω από την επόμενη εβδομάδα θα 'χουμε και το ψηφιακό πρακτικό συλλόγου διδασκόντων/ουσών-, τον υπεύθυνο τμήματος, να οργανώσουν μια σχολική γιορτή, να στείλουν τα e-mails, τον ψυχολόγο, τον υπεύθυνο myschool, τον γιατρό, τον θυρωρό, τον διευθυντή, τον υποδιευθυντή, τον σύνδεσμο με ΚΕΔΑΣΥ, τον υπεύθυνο εργαστηρίων, τον υπεύθυνο του πρωτοκόλλου, την καθαρίστρια, τον συνοδό περιπάτων και εκδρομών, (συγχωρέστε μου αν ξέχασα κάποιον ρόλο). Ακόμα λοιπόν ένας ρόλος, αυτός του «αστυνόμου», κι ακόμα ένα «μάθημα», αυτό της «κινητοαπαγόρευσης!» Χαίρε «Αγωγή της Κινητοαπαγόρευσης!» Με την ελληνική οικογένεια υπό παραίτηση [από τα καλύτερα άρθρα του κ. Καραποστόλη· συνιστώ ανεπιφύλακτα να το διαβάσουν γονείς και κηδεμόνες], να ζητά και ρέστα της.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ, «Παιδική Συναυλία», 1900· ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου