Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
«Σκοτώσαμε το Θεό κι ορφανέψαμε» λέγει ο παπα-Φιλόθεος Φάρος σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Κι έχει απόλυτο δίκιο. Δεν υπάρχει θλιβερότερο πράγμα από το να βλέπει και να ακούει κανείς ιεροψάλτες να ψάλλουν, έχοντας μπροστά τους αντί των λειτουργικών βιβλίων τα περιβόητα tablet. Κι ενώ ρητώς αυτά έχουν απαγορευτεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Εκκλησία της Ελλάδος, η κατάσταση αντί να λαμβάνει τέλος, φευ συνεχίζεται! Δεν λέγω ότι είναι κακό να ακούγεται ο λόγος του Θεού και μέσω της τεχνολογίας, αλλά όσοι από τους ιεροψάλτες τη χρησιμοποιούν, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτή επιβάλλει τους δικούς της κανόνες, που σημαίνει ότι δεν υπακούει στα πνευματικά αιτήματα, στα οποία ασκείται κάθε πιστός όταν συμμετέχει σε κάθε ιερή Ακολουθία της Εκκλησίας. Αυτό είναι ένα ζήτημα που, δυστυχώς, πολλοί από τους ιεροψάλτες δείχνουν να μην καταλαβαίνουν. Ιερωμένοι, ιεροψάλτες και λαός του Θεού, καθώς φαίνεται, έχουν επιλέξει τον δρόμο της συμπεριφοράς και της επίδειξης. Γι’ αυτό και είναι χαλαροί εκεί που οφείλουν να είναι αυστηροί. Η χριστιανική λατρεία δεν είναι τρόπος επίδειξης καλλίφωνων ιερέων και ιεροψαλτών, τους οποίους ο εκκλησιαζόμενος λαός τους επιβραβεύει. Απεναντίας, η χριστιανική λατρεία είναι τρόπος υπάρξεως και αποκάλυψης του Θεού. Αυτά που αποκαλύπτονται εντός του ναού δεν είναι ηθικοπλαστικά κηρύγματα για μετάνοια και αγάπη, αλλά η ακτινοβολία της πίστης με εκείνον το λόγο του Απόστολου Παύλου: «ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις υμών», (Α΄ Κορ. 15,17), μακριά από εκτροπές ευσεβισμού και τυπολατρίας.
Προς Θεού, λοιπόν. Τα αποστολικά, ευαγγελικά κι όλα τα κείμενα της υμνολογίας γράφτηκαν για να διαβάζονται εμμελώς στις εκκλησιές μας, μέσα από τα λειτουργικά βιβλία, κι όχι μέσα από τη φτιαχτή μουσική γλώσσα της οθόνης ενός tablet. Στο οδυνηρό αυτό πρόβλημα, που λαμβάνει διαστάσεις απείρου κωμικοτραγικού «κάλλους», πρέπει να υπάρξουν επίσκοποι ικανοί να αντιταχθούν με σθένος σε ετούτες τις επικοινωνιακές επιπολαιότητες.
Εκκοσμίκευση ή η Εκκλησία είναι Μυστήριο; Την απάντηση, νομίζω, πως με τόνο τη δίνει ο Τόμας Έλιοτ, στα «Δέκα Χορικά από το “Βράχο”»: «Γιατί θα λάτρευαν οι άνθρωποι την Εκκλησία; / Γιατί θα λάτρευαν τους νόμους της; / Αυτή τους λέει για Ζωή και Θάνατο / Κι όλα που θέλουν να ξεχάσουν. / Αυτή ‘ναι στοργική όπου αυτοί σκληροί, / σκληρή όπου αυτοί ‘ναι μαλακοί. / Αυτή τους λέγει για Κακό και Αμαρτία / κι άλλα δυσάρεστα. / Εκείνοι αδιάκοπα ζητούν να δραπετεύσουν / από το έξω σκότος και το εντός / ονειρευόμενοι συστήματα τόσο καλά / ώστε κανείς δεν χρειάζεται να ‘ναι καλός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου