«Ναι, η Βίβλος πράγματι, όσο και αν είναι η άρνηση ακριβώς της φυσικότητας του κακού, η εξέγερση έναντι της αδικίας, δεν συγκράτησε τους ανθρώπους από το να σκοτώνουν. Ο άνθρωπος όμως της πίστης – και όχι απλώς του ιουδαιοχριστιανικού πολιτισμού – ξέρει ότι απέναντι στο κακό δεν υπάρχει καμιά εγγύηση, έξω από την ανθρώπινη συνείδηση, το πιο λεπτό, εύθραυστο μα και ανθεκτικό πράγμα που υπάρχει στον κόσμο, τη συνείδηση εκείνη που γνωρίζει βαθιά πόσο δυσκατόρθωτο είναι να γίνεσαι, κάθε ώρα και στιγμή, προστάτης του άλλου, και γι’ αυτό ακριβώς προσεύχεται να λάβει το δώρημα της αγάπης. Έξω από τη συνείδηση αυτή καμιά φιλοσοφία, καμιά πολιτική σωτηριολογία και καμιά θρησκεία δεν μπορούν να κρατήσουν τη χρυσή κλωστή που χωρίζει τον άνθρωπο από το κτήνος να μην κοπεί».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ. (2019). «Ιερή γη και ιερή βία», στο: Άσπονδοι Αδελφοί. Εβραίοι Χριστιανοί Μουσουλμάνοι. Αθήνα: Πατάκη, σ. 41.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου