Ούτε ο Μυστικός Δείπνος δεν γλίτωσε από τους Tαλιμπάν της Woke κουλτούρας!

Της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΣΕΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗ

«Σκεφτόμαστε όλους τους Χριστιανούς σε όλες τις ηπείρους που έχουν πληγωθεί από αυτές τις σκηνές», αναφέρει η ανακοίνωση της Γαλλικής Καθολικής Εκκλησίας, αναφερόμενο στο δρώμενο στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών, όπου trans χορεύτριες πραγματοποίησαν αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου, με βάση τον φημισμένο πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Για «χλευασμό του Χριστιανισμού» έκανε λόγο η Γαλλική Επισκοπική Διάσκεψη, ενώ το ζήτημα έχει προκαλέσει και πολιτικές αντιδράσεις στην Γαλλία. «Θα τολμούσαν ποτέ να κοροϊδέψουν το Ισλάμ με τέτοιο τρόπο; Αυτή η βαθιά λαϊκιστική και μεταμοντέρνα κοινωνία ξέρει ποιος είναι ο εχθρός της και θα πρέπει να τους πιστέψουμε», ανέφερε ο Αμερικανός προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας Robert Barron, με τον Έλον Μασκ να δηλώνει διατεθειμένος ακόμα και να… μεταναστεύσει στον Άρη μετά την παρακολούθηση της Τελετής, την οποία πολλοί χαρακτήρισαν ως μία «κακόγουστη επίδειξη της woke κουλτούρας». Ας σημειωθεί πως η ίδια η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή απέσυρε το βίντεο με την επίμαχη αναπαράσταση.

Όλα ξεκίνησαν από την αρχική διδασκαλία του “πολιτικά ορθού”: Να υποπτεύονται οι άνθρωποι οτιδήποτε έρχεται από το παρελθόν και την ιστορία των κοινωνιών. Πλέον βρισκόμαστε στη δεύτερη φάση, σε μια περίοδο παραληρήματος, όπου το πολιτικό γυρνάει –θα τολμούσαμε να ισχυριστούμε– στο ψυχιατρικό. Επιχειρώντας να περιγράψουμε το εσωτερικό περιεχόμενο του παραληρήματος, θα σημειώναμε πως εκφράζεται μέσα από δύο εσωτερικούς λόγους - αντικείμενα. Πιο αναλυτικά, το πολιτικά ορθό στηρίζεται σε δύο βιολογικές παραμέτρους - πυλώνες που τις χρησιμοποιεί ρατσιστικά και σεξιστικά αντιστοίχως, αναστρέφοντάς τες. Το πρώτο αφορά έναν νεοφυλετισμό, έμμονη ιδέα το δέρμα: Να κατηγορηθεί η λευκότητα (whiteness) στο όνομα μιας “μαύρης ανωτερότητας”. Με άλλα λόγια, πρόκειται για έναν ρατσιστικό “αντιρατσισμό”.

Το δεύτερο αφορά έναν “πολιτικά ορθό” παραισθησιόπληκτο νεοφεμινισμό. Το ανδρικό φύλο κατηγορείται. Η ετεροαιχμαλωσία (heterocaptivity στην αμερικανική φεμινιστική διάλεκτο, δηλαδή η αιχμαλωσία από την ετερότητα στο πεδίο του φύλου), συνδέεται με ένα είδος έκδηλης μισανδρίας (αντιπάθειας για το αντρικό φύλο από τον νεοφεμινισμό). Η ιδέα συνυφαίνεται με την συμπληρωματική της ιδέα ότι η διάκριση αρσενικού - θηλυκού δεν αντιστοιχεί σε τίποτα. Το σύνολο των παραπάνω αναδεικνύει την απόλυτη δαιμονοποίηση του συνδυασμού: Ντόπιος - Λευκός - Ετεροφυλόφιλος Άνδρας. Τώρα μπήκε στο στόχαστρο και θρησκευτικό σύμβολο.

Τα αντίστροφα στερεότυπα των Woke

Επιπρόσθετα, ο “πολιτικά ορθός” τρόπος σκέψης έχει ενοχοποιήσει ιδεολογικά όλα τα στερεότυπα, τα οποία ωστόσο, κοινωνιοψυχολογικά, αποτελούν “μήτρες” κοινωνικά καθιερωμένης σκέψης (καλές, μέτριες ή κακές), για διάφορα ζητήματα. Βοηθούν τα άτομα να συγκροτούν την σκέψη τους, να ερμηνεύουν την πραγματικότητα, να έχουν υποδείγματα συμπεριφοράς και να εξάγουν συμπεράσματα (εσφαλμένα ή μη) σε δεδομένες συνθήκες.

Η ανυπαρξία των στερεοτύπων θα σήμαινε μια κοινωνική σκέψη - χυλό, χωρίς εσωτερικό ειρμό ή μπούσουλα. Το χειρότερο με την στερεότυπη φράση “να καταργηθούν τα στερεότυπα” είναι ότι ανοίγει το δρόμο στη χείριστη μορφή στερεοτύπων που μπορεί κανείς να φανταστεί: Λόγου χάρη, η αντιρατσιστική κατήχηση (μια πολιτικά ορθή κατήχηση κατά των στερεοτύπων, όπως υποτίθεται), πολύ της μόδας στους σημερινούς δήθεν προοδευτικούς κύκλους, δεν φαίνεται να ενοχλείται καθόλου από τις διαρκείς ρατσιστικές επιθέσεις και κυνικές ομολογίες μίσους ενάντια στις κατηγορίες του πολιτισμικώς οικείου, του λευκού ανθρώπου ή του αντρικού φύλου.

Έτσι, μια εμπορική αφίσα που καλύπτει διάφορες σαδομαζοχιστικές φαντασιώσεις και εκφράσεις της λίμπιντο του δυτικού κοινού, δεν διστάζει καθόλου να δηλώσει, δείχνοντας μια ξανθιά λευκή γυναίκα στα χέρια ενός μαύρου άντρα, ότι «η γενοκτονία των λευκών είναι κάτι όμορφο». (white genocide is beautiful). Ο σεξισμός επομένως αναδεικνύεται ως τμήμα μιας ευρύτερης πολιτικά ορθής made in USA κουλτούρας, τυπικό προϊόν του αγγλοσαξονικού πουριτανισμού: Οι New York Times έχουν δώσει τον σχετικό τόνο, αποφασίζοντας ότι το black θα γράφεται με Β κεφαλαίο και το white με μικρό w.

Τον Ιούνιο 2020 η εταιρεία L’Oreal απέσυρε τις λέξεις “λευκό” και “λευκαντικό” από όλα τα προϊόντα της. Η εταιρεία Lockheed Martin στέλνει τα διευθυντικά στελέχη σε επιμορφώσεις για να αποδομήσει την κουλτούρα των λευκών ανδρών και να τους βοηθήσει να αποκηρύξουν το “λευκό τους προνόμιο”. Η Coca Cola παρακαλεί τους υπαλλήλους της να “είναι λιγότερο λευκοί”. Η μαύρη και λεσβία πρώην δήμαρχος του Chicago, Lori Lightfoot, είχε πάρει την απόφαση να μην δώσει καμία συνέντευξη σε λευκούς δημοσιογράφους! Η κεντρική ιδέα τους είναι: «Από τους λευκούς περιμένουμε να γονατίσουν και να ζητήσουν συγγνώμη».

Η βλαβερή αρχαιότητα!

Από την άλλη, η θεωρούμενη ως βλαβερή μελέτη της αρχαιότητας πρέπει να εξαφανιστεί. Το Howard University έχει ήδη καταργήσει τον τομέα των Κλασσικών Σπουδών. Όπως έχει διαμηνύσει ο Dan el Padilla Peralta, καθηγητής Ρωμαϊκής Ιστορίας στο Stanford, “ελπίζει ότι αυτή η ύλη θα πεθάνει” και θα ήταν καλό αυτό να γίνει και σύντομα, γιατί η λευκότητα υπάρχει μέσα στα σπλάχνα των κλασσικών συγγραφέων! Στα πλαίσια αυτά ήρθε το σεμινάριο πολιτισμικής αναθεώρησης του πανεπιστημίου του Wake Forest, προκειμένου να αποδομηθεί η… προκατάληψη, σύμφωνα με την οποία οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι ήταν λευκοί! Με άλλα λόγια, πρέπει να κλείσει η σχέση με τον παλαιό κόσμο και τους εκπροσώπους του: Λευκούς, άντρες, αρχαία Ιστορία, αγάλματα αρχαίων, ηρώων κ.λπ., κλασσικά βιβλία.

Υπάρχουν “αναγνώστες ευαισθησίας” (sensitivity readers), όπως λέγονται, το έργο των οποίων είναι να διορθώνουν τα κείμενα, ώστε να μην μπορούν να προσβάλλουν κανέναν αναγνώστη. Οι προβληματικές σκηνές πρέπει να έχουν δίπλα τους trigger warnings! Τα φιλμ, οι σειρές, τα αστυνομικά από εδώ και στο εξής πρέπει να δίνουν τους καλούς ρόλους σε μειονότητες φύλου και φυλής. Ενώ οι κακοί πρέπει να είναι χωρίς εξαίρεση λευκοί άντρες ρατσιστές και μισογύνηδες – αν είναι και Χριστιανοί ακόμα καλύτερα! Κάπως έτσι μπήκε στο στόχαστρο και ο Μυστικός Δείπνος.

Τα παιχνίδια για παιδιά που διαθέτουν διαχωρισμούς φύλου σταδιακά τείνουν στην απαγόρευση. Τα πάρκα Disney προτείνουν ρούχα gender fluid και βεβαίως ξεκίνησε η παραγωγή ταινιών της με ΛΟΑΤΚΙ ήρωες. Η λογοτεχνία για νέους και τα φιλμ για παιδιά επανεγγράφονται για να εξαφανισθούν τα στερεότυπα. Η Χιονάτη λόγου χάρη, ούσα πολύ λευκή, κινηματογραφείται από την Disney σε μια νέα εκδοχή, όπου η ηρωίδα θα ενσαρκώνεται από μια μιγάδα. Ο καλός πρίγκηπας θα αποφύγει βεβαίως να την ξυπνήσει με ένα φιλί, για το οποίο δεν έχει συναινέσει η ίδια!

Οι “Ταλιμπάν” της Woke κουλτούρας

Οι παραγωγοί παρακαλούνται να δημιουργήσουν υπερήρωες χοντρούς και ανάπηρους (δίπλα στην ξανθιά Barbie προστέθηκε η μαύρη Barbie και εκείνη με αναπηρικό αμαξίδιο σε εκδοχή λευκή και μαύρη). Η άλλη προτεραιότητα είναι «να σπάσει η τοξική αρρενωπότητα και η απελευθέρωση από μια ετεροφυλία που θεωρείται σαν μια πολιτική φαντασίωση, μέσω της οποίας αναδομήθηκε η αποικιακή κυριαρχία», όπως χαρακτηριστικά λέει ο νεοφεμινιστικός λόγος.

Στη Γαλλία μια Alice Coffin έχει προτείνει μην διαβάζουμε πλέον βιβλία που έχουν γράψει οι άντρες, ούτε να ακούμε μουσική που έχουν συνθέσει (στα καθ’ ημάς ήδη τέθηκε “στην πυρά” ο Καραγάτσης). Στο πανεπιστήμιο Exeter μια γυναίκα καθηγήτρια κατηγορήθηκε για διακρίσεις, επειδή τόλμησε να πει ότι μόνο οι γυναίκες έχουν περίοδο. Η ατυχής καθηγήτρια είχε ξεχάσει τους transgender. Η πολιτική ορθότητα επιβάλλει, λοιπόν, να μην μιλάμε για γυναίκες, αλλά για «πρόσωπα με έμμηνο ρύση».

Στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία του Brigthon και του Sussex ο όρος “μητρικό γάλα” αντικαθίσταται από το “γάλα στήθους” και η λέξη “μητέρα” από τον “γονέα που γεννά”. Για να συμφιλιώσει όλο τον κόσμο η εταιρεία Moodz έχει προτείνει ένα ωραίο μποξεράκι περιόδου unisex. Οι τρανσέξουαλ αρσενικού φύλου μπορούν από εδώ και στο εξής να συμμετέχουν σε γυναικείες ανταγωνιστικές αθλητικές οργανώσεις. Στην Αμερική μπορούν επίσης να μπουν στον στρατό με “ταυτότητα γένους” και όχι φύλου.

Πολιτισμική αποικιοκρατία

Πλέον, όλα αυτά ουδόλως είναι μακριά από την καλώς ή κακώς εννοούμενη “υπανάπτυκτη” Ελλάδα, αποδεικνύοντας την ταχύτητα με την οποία επελαύνει η πολιτισμική αποικιοκρατία σε όλο το Δυτικό Κόσμο. Υποστηριζόμενοι από lobby που δεν έχουν καμία δημοκρατική νομιμότητα, χειροκροτούμενοι από την κλίκα των φίλων της μεταμοντέρνας καταστροφής, οι δρώντες της κουλτούρας woke μοιάζουν να είναι παιδιά των Κινέζων ερυθροφρουρών, αλλά επίσης και ταυτόχρονα απόγονοι πουριτανικού καλβινισμού, θυμίζοντας “Ταλιμπάν” της “πολιτικής ορθότητας”.

Είναι κυνηγημένοι από το απρόσιτο ιδεώδες της ηθικής καθαρότητας, των ενοχών για το αποικιοκρατικό παρελθόν τους και της δήθεν απεριόριστης μετάνοιας, που υποκρύπτει ένα είδος μαζοχιστικής λίμπιντο του “πολιτικώς ορθά” σκεπτόμενου τμήματος του αγγλοσαξονικού ιδίως Δυτικού Κόσμου. Οι “Ταλιμπάν” της “πολιτικής ορθότητας” αφιερώνονται στην άρνηση της πραγματικότητας, αφού δεν αποδέχονται ούτε την τραγικότητα ή τις αντιφάσεις του κόσμου όπως είναι, ούτε τους ανθρώπους ως έχουν.

Ονειρεύονται μια ηθική ιστορία που επιβάλλεται από την αστυνομία των συναισθημάτων. Γι’ αυτό ακριβώς μεταμορφώνουν την κοινωνία σε ένα συνονθύλευμα ατόμων ευαίσθητων και παρεξηγησιάρηδων σε οτιδήποτε φαντάζονται ή αισθάνονται ότι τους ακουμπάει. Οι “Ταλιμπάν” της “πολιτικής ορθότητας” προκηρύσσουν την προτεραιότητα του ορθού επί του καλού και εφαρμόζουν την άρνηση του “είναι” στο όνομα του “τι πρέπει να είναι και τι πρέπει να γίνει”. Συνεπώς, βρισκόμαστε μπροστά σε απολίτικους, κατά φαντασία ριζοσπάστες (με την κυριολεξία του όρου), αλλά και ενώπιον πραγματικών μεγάλων παραληρούντων.

Ο Edward Limonov μιλούσε για το μεγάλο δυτικό ίδρυμα. Θα έκανε ίσως καλύτερα αν μίλαγε για ένα ψυχιατρικό ίδρυμα όπου οι τρελοί πήραν την εξουσία! Αναφύεται συνεπώς, ένας πουριτανισμός που ξεθεμελιώνει ό,τι πέτυχε η σεξουαλική απελευθέρωση. Ποινικοποιεί το φλερτ, την έκφραση πάθους, τις σωματικές εκδηλώσεις που δεν έχουν ρητή και σαφή συναίνεση. Ο έρωτας δικάζεται και καταδικάζεται ως ο ηθικός αυτουργός σεξιστικών “εγκλημάτων” και ρητορικής μίσους. Πρόκειται για την ανάδειξη ενός ψευδεπίγραφου, μεταμοντέρνου φιλειρηνισμού, μιας cool κουλτούρας της απόλυτης αποβλάκωσης. Ό,τι δηλαδή είδαμε σε ένα μέρος της Τελετής Έναρξης…

ΠΗΓΗ: SLpress