«Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι ηγαπημένε...»

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

«Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (Τηλεόραση και Ραδιόφωνο), αυτά θα ανατεθούν σε ηλίθιους» έλεγε ο Χάρυ Κλυνν. Τηλεόραση και Ραδιόφωνο, εικόνα και προφορικός λόγος, εδώ και δεκαετίες δεν είναι αντανάκλαση της πραγματικότητας που ζούμε. Αντιθέτως είναι η «πραγματικότητα» που συνιστά προϊόν και είδηση (ψευδής) την οποία επιβάλλουν λογής λογής δημοσιογραφούντες στην Τηλεόραση και στα Μέσα Μαζικής (Αποχαύνωσης). Εξού και η έλλειψη Παιδείας ενός λαού που αδυνατεί να κατανοήσει τη σκληρή πραγματικότητα που ζει, σ’ όλα τα επίπεδα του βίου του. Μέσα σ’ αυτόν τον ορίζοντα πλήρους πολιτικής, κοινωνικής και θρησκευτικής αφασίας, αγκωνάρι ο ποιητικός λόγος του Διονύσιου Σολωμού: «Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι ηγαπημένε, / πάντοτ᾿ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε».

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ, Βάρκες.